Silenus Alcibiadis, sive Proteus

[p. 72]

Heb. 12.8.
Ist dat ghy-lieden de castijdinghe verdraecht, God sal u als kinderen aengaen, maer ist dat ghy-lieden sonder castijdinge zijt, soo zijt ghy dan bastaerden ende niet kinderen.

ALs t'yser leytint vier ten maeckt dan gheen gheruchtẽ,
Maer soo ghy lescht den brant dan suldy't hooren suchten.

Gods volck bedroeft, in vreucht, en vrolijck, in gheclagh;

Belacht des weerelts druck; beschreyt des weerelts lach.

Een hert, dat eertijts was gheduldich in bedroeven,
Treurt, nu t'sich van t'gheluck voelt troetelen en toeven,

En ducht; oft hier sijn deel creegh, als een weerelts gast,

Dies isset met de vreucht des weerelts niet ghepast.

In laetis gemit.

INgemit, in tepidis ferrum dum mergitur vndis,

Jn flammâ, rapido dum calet igne, silet.

Mens pia divinas, sine murmure, sustinet iras,

Quodque gemat, coeli si cadat ęstus, habet.

Ergo dolens, suspecta mihi mea gaudia, dicit;

Quid? mea, sancte Parens, portio mundus erit?

Absit; & hîc potius fremat orbis, & Orcus, & aether;

Dum mihi des alio gaudia vera loco.

Gal. 6.14.
Já ne m'adviene que ie me glorifie si non en la croix de nostre Seigneur Iesus Christ, par lequel le monde m'est crucifiè, & moy au monde.

LE genereux acier est coy en la fournaise,
Mais, s'il est mis en l'eau, lamente de son aise;

Le noble esprit Chrestien gay en adversité

Gemit, comme en suspens, sur sa prosperité.

[p. 73]

In laetis, gemit.
XXXV.

SVspecta est fidelibus, nec immeritò, hujus seculi faelicitas: didicerunt enim Deum ita nobiscum plerumque agere, vt cum aegris Medici; ij, malo jam inveterato ac incurabili, ad exitium aegrotos vergere dum considerant, omnia ijsdem, in quae appetitus rapitur, dari permittunt; Alijs contrà, quibus jam melioris valitudinis spes affulgere caepit, suc cos amaros propinant, anxiâ victus ratione coërcent, imo̔ & (morbo interdum id exigẽte) urunt, acsecãt. Deus quos ser vatos vult, hos strictè habet, reliquis vt lasciviant, permittit. Pueris inter sese depugnantibus, si alterum a superveniente aliquo plagis excipi, alterum impunem dimitti videmus, castigantem vapulantis patrem esse, optimâ illatione concludimus. Quem Dominus diligit (inquit Sapiens) hunc corripit ac castigat, & quasi pater in filio complacet sibi, Proverb. 3:12.

T'Gheluck en voorspoet deses werelts wert niet sonder redenen verdacht ghehouden by de Godsalighe: want ten is hun niet onbekent dat God de Heere met ons ghemeenlijck alsoo placht te handelen, als de Medecijnen merte siecken doen, de welcke, oordeelende de sieckte ongheneselijck, en siende dat het met den siecken wel haest mochte ghedaen zyn, laeten opentlijcken toe datmen den selven al te eten ende te drincken gheve daer hy eenichsins treck ofte lust toe heeft: aen andere daer en teghens, aen welcker ghesontheydt sy nu meynen wat ghewonnen te hebben, gheven sy bittere en walghelijcke drancken in, schrijven hun scherpe eet-reghels voor, ia vliemense, en schroyense somwylen, als de sieckte sulcx vereyscht. God placlise t'onder te houden die hy behouden wil, d'andere laet hy int wilde als buyten den bocht springhen. Soo wanneerder kinderen onderlinghe pluckhayren, indien wy sien datter yemandt vande omstaenders eenẽ jongen uyt-kipt, eñ den selvẽ berispt, ofte met slagen castijt, sonder sick den anderen aen te trecken, wy oordeelen terstont, met seer goet besluyt, dat den ghenen die slaet den Vader, die gheslagen wert, des selfs sone moet wesen. Wie den Heere lief heeft (seydt Salomon) die straft hy, ende heeft een welbehaghen aen hem, als een vader aen sijnen sone. Prov. 3.13.

GREGOR. IN MORAL.

SAncti viri cum sibi suppetere prospera huius mundi conspiciunt, pavidâ suspicione turbantur: timent enim, ne hîc laborum suorum fructus recipiant: nec timent quod divina iustitia latens in ijs vulnus asspiciat, & exterioribus os vulneribus curans, ab intimis repellat.