Melivs est nvbere, qvam vri.
XL.
NOn tantùm melius esse pronuntiat Apostolus nubere, quam scorti societate se polluere; verum etiam melius esse asserit nubere, quam vri. Ne ergo blandiatur sibi qui foemineâ venere non utitur, quùm intrinsecus libidine ardeat. Pudicitiam enim esse, conjunctã cum castitate corporis, animi puritatem, rectè notatur ex Paul. 1 Cor. 7.34, Idque respiciens, Virginem carne, sed non mente, praemium nullum manere, dixit Isidorus. Hinc cum donum Continentiae plerunque non nisi ad tempus a Deo homini conferatur, tamdiu a nuptijs abstinere aliquis poterit, quamdiu ad servandum coelibatum idoneum sese senserit: at simulatque domandae libidini vires deficere sibi comperiet, conjugij necessitatem a Deo sibi impositam planè intelligat. Et, ne tanquam castitati adversum, id genus vitae quis damnare audeat, audiat D. Chrisostomum: Primus, inquit ille, castitatis gradus, Virginitas immaculata; secundus Conjugij fides fideliter servata. Est ergo, vel teste Chrysostomo (qui alioqui nuptijs favere vix solet) conjugum castus amor species quaedam Virginitatis.
DEN Apostel en verclaert niet alleenlijck, dattet beter is te trouwen, als in hoererie sick te verloopen: maer selfs dattet beter is sick ten houwelijcke te begeven, als te brandẽ. Niemant dan en ketele hem selven, als osf hy wat goets dede, die sick van het geselschap der vrouwẽ onthout, iudiẽ hy middeler tijt inwedichlijck van vuyle lustẽ brant. Maechdelijcke reynicheyt is een t'samen-vouginge van de suyverheyt des gemoets met een onbevleckt lichaem, ghelijck claerlijck aff te nemen is uytte plaetse Pauli 1 Cor. 7.34. Ten welcken aensiene seyt Isidorus seer wel, dat een maeght inden vleesche, ende niet in den ghemoede, gheen belooninghe te verwachten en heeft. Maer alsoo kennelick is dat de gave van onthoudinge veeltijdts alleenlick voor een tijdt den mensche by Gode wert toegelaten: So isset geoorloft, sick so lange van den huwelickẽ staet te onthouden, ter tijdt toe, datmen ghewaer wert dat ons de crachten ontbreken om het vleesch te connen betoomen, doch tot sulckx ons onmachtich gevoelende, mogen wy vryelicken wel dencken dat ons duydelick van Godes wege wett gelast, dat wy ons souden ten houwelicke begheven. Doch op dat niemandt dese maniere van leven, als tegens de suyverheyt strijdende, en verwerpe, dat hy lese eñ hoore den Out-vader Chrysostomum, Den hooghsten trap (seydt hy) van suyverheyt, is reynen ende onbesmettẽ maeghdom: den tweeden, den huwelijcken staet, als den selven tusschen man en vrouwe eerlijck beleeft wert. Soo is dan het huwelick (selfs na het seggen van Chrysostomus, die nochtans over al ten besten van het huwelick niet en gevoelt) als een tweede soorte van Maeghdelicke reynicheyt.
GREG. LIB. 26. MORAL.
QVi tentationum procellas cum difficultate tolerat, conjugij portum petat: melius enim est nubere quam vri.
PROVERB. 5.2.
POur quoi, mon fils, serois tu transporté de l'amour de l'estrangere, & embrasserois tu le sein de la foraine?
Auteursrechtvrij