O cvrvae in terras animae!
XLI.
Atalantam, magnae pernicitatis virginem, in medio cursus certamine, magno conatu ad metam properantem, aurei mali jactu remoratam fuisse, ab Hippomene, tradunt Poëtae: Eodem ferè calliditatis genere miseros non rarò mortales supplantat vafer ac versipellis humani generis Adversarius, quoties aliquem accinctum jam, ac ad vitae melioris metam properantem alibi conspicit; Protinus enim, objecto aliquo malo Aureo, id est, oblato sive divitiarum splendore, sive honorum gloriâ, sive alio illecebrarum genere, curuas in terram animas de foelici statu deturbat, & ad vetera ac absoleta retrahit. Tigridis impetũ, uno foetuũ objecto, frangit venator, & belluam ad antrum, vnde prodierat, remittit: idem nobis non rarò vsu venit. Saepe rerum fluxarum abdicationem, coelestium amorem, ac desiderium animo concipimus; at vix sacer iste furor in cursu est, cum ilicò, nescio quid, quod animo nostro blandiatur, nobis objicit Diabolus, quo veluti nobis ipsis erepti, in antiquum relabimur. Caveamus, & meminerimus, benè incipere egregium, bene desinere regium esse.
DE Poëten verhalen ons dat Hippomenes de snelle Atalanta, hem nu by naest voorby gheloopen zynde, met het uytwerpen van eenen gulden appel, so heeft weten te verlocken, dat sy haren loop stremmende, om dien op te grijpen, eyntelijck inde loop-bane is verwonnen ghebleven. Dierghelijcken treck wert ons menichmael gespeelt van onsen erf-vyant, den Duyvel; want so wanneer hy gewaer wert datter ymandt sick heeft opgheschort, ofte sijne voeten opgeheven, om te trachten na de Mate van een beter leven: soo weet hy terstont ons eenighen gulden appel van eere, rijckdom, off diergelijcke lock-aes voor te stellen, om ons daer mede uyt den rechten wech te trecken, en alsoo in ons goet voor-nemen te vertragen. De Iaghers hebben een ghewoonte (alsse jonge Tyghers uyt haer holen gherooft hebben, ende vande oude in groote snelheyt werden naeghevolgt, ontsiende den rasenden yver van t'vinnige ghedierte) dat sy een vande selve jonghen laten vallen: het welcke het beest vindende neemt het op, laet aff van haer na te iaghen, en draechtet weder inden nest: en middeler tijt ontcomẽ de jaghers met de reste. Even soo gaetet met ons toe: t'schijnt somwylen dat wy zyn uytgegaen om met vieriger hertẽ te loopen den wech onser salicheyt, maer so ons middeler tijdt yet, den vleesche aengenaem, by onsen vyandt wert voorgheworpen, wy nement op: ende en jaeghen niet vorder, maer cruypen wederom als in onse oude holen. Hier voor staet te wachten, ende staech in ghedachtenisse te houden, dattet eerlijck is wel te beginnen, maer heerlijck wel te eyndighen.
IOB. 8.20.
GAudium hypocritae ad instar puncti: si ascenderit vsque ad coelum quasi sterquilinium in fine perditur, & qui eum viderant dicent, vbi est?
MATH. 6.33.
CErche premierement le regne de Dieu & sa justice, & toutes ces choses vous seront baillées par dessus.
Auteursrechtvrij