De pelgrimagie van het kindeken Jesus

XXX. Capittel.
De uytnemende Devotie van Maria Magdalena, met welcke sy Jesum gevolgt heeft in syne lastige Voyagien.

TErwylen Jesus, door-reysde alle de Steden ende Dorpen, vercondigende het Ryck Godts, soo volgden hem naer verscheyde Godtvruchtige Vrouwen, welk hy van quade geesten, ende kranckheden verlost hadde: die tot hem bekeert zynde, dienden hem, ende syne Apostels in alle nootsaeckelyckheden met hunne tydelycke goederen, onder welcke de voornaemste waeren Maria Magdalena, Joanna d'Huysvrouwe van den Hof meester des Konincks Herodes, ende een ander genaemt Susanna. Geluckig waeren sy die de occasie hadden, om den Sone Godts in alle syne lastige reysen geselschap te houden, ende hem te herbergen, te spysen, en te laven. Maer achter laetende de andere, laet ons alleen de oogen hebben op Maria Magdalena, die soo ontsteken ende verslonden was in de liefde van Jesus, dat sy verghetende haere Vrouwelycke kranckheyt, hem niet en konde verlaeten, maer met een mannelycke kloeckheyt hem geselschap hiel in alle sijne arbeyden, ongemacken, ende pynen van het geduerigh reysen.

Peyst nu eens hoe dat het herte van dese amoureuse ziele gestelt was, als sy sag met haere eygen

[p. 277]

oogen haeren soeten Saligmaecker, nu trappelen ten halven beenen in het slyck, nu suckelende op steenachtige wegen, nu gaende door den sneeuw, met open gebersten en bebloede voeten, nu door distels ende doornen, die syne voeten ende beenen open schrabden, nu al stuypen en huygen, klimmende op de bergen, nu t'eenemael in het sweet, nu nat van den hoofde tot de voeten door den regen; en flauw van honger, nu beswykende van dorst: nu brandende van hitte, nu bevende van koude. Want is't dat dese dingen alleenelyck te peysen, soo wonderlyck het herte beweegt, ende verweckt tot traenen eene Godtminnende ziele: wat gevoelen meent gy dat hebben moest dese vierige Magdalena, die dese dingen aensag met haer eygen oogen, ende gevoelde in haer zelven, houden haeren Beminden geselschap in al syn lyden, en lydende met hem.

Laet ons nu mediteren wat dese aldergrootste lief-hebtster van Jesus al gedaen heeft, om hem te toeven, ende solaes aen te doen in alle sijne miserien. Wy mogen wel peysen dat sy niet alleen en dede al dat sy konden, maer dat sy oock de andere rycke Vrouwen verweckte om Jesum, ende syne Discipels in alles te dienen, ende te toeven in hunne groote nootsaeckelyckheden.

Als sy dan sag dat Jesus beswyckende van vermoeytheyt nedersat, hoe sorgvuldelyck liep sy by hem, nemende met haer wyn ende spyse: want sy hadde sonder twyffel eenen muyl ofte ezel, die met lyfkosten gelaeden was. Och met wat een brandende affectie diende sy hem in alles! sy gaf hem eenen schoonen witten doeck om het sweet af te droogen, sy schonk hem wyn, sy presenteerde hem te eten. ende terwylen hy besig was, verzaede sy haer met syne voeten te kussen, ende die met hae-

[p. 278]

re traenen te wasschen. Och wie sal my seggen, wat gevoelen dit minnende herte hadde in dese ende diergelycke wercken, ende teeckens van haere brandende liefde? Is 't dat het nu soo soet is met de verbeeldinge alleen Jesum aldus te dienen, ende syne voeten te kussen: wat moest het wesen voor haer, die dit al dede met'er daet.

O geluckige Magdalena, hoe menige devote zielen benyden u met een heylige jalousie dit aldergrootste geluck! want den genen, welken soo veel Koningen ende Propheten gewenscht hebben te sien, is u gejont niet alleen te sien, maer oock te dienen, te toeven ende dat het aldermeeste is, syne voeten te kussen ende te omhelsen. Wie sal ons connen uytspreken hoe groote goeden, ende gratien Magdalena van dese voeten heeft ontfangen Och hoe menigmael besweek ende verdween haer ziele in dit amoureus kussen, ende omhelsen van die Goddelyck Voeten! soo dat sy wel mochte singen met den H. Bernardus.

Jesus smaeck de ziel verslint.

Synen geur plaisier aen doet:

In hem myne ziel verdwint,

Want hy haer alleen vol doet.

Siet oock hoe sorgvuldig dese vriendinne van Jesus was, om hem een goede herberge te besorgen, als hy aenquam in eenig dorp oft Stadt. Want terwylen hy predickte aen het volk van die plaetse (welck hy altyts dede, wanneer hy in eenig dorp ofte Stadt quam) dede sy het logist gereet maecken voor Jesus, ende syne Apostels. Ende als hy ophiel van predicken, ginck sy by hem, vallende voor syn voeten, ende seggende: Heere u logist is gereet doet my om Godts wille dit faveur, dat ick u mag tracteren. Alsdan Jesus haer vriendelyk aensiende

[p. 279]

seyde: Dochter ik kome. In de herberge gecomen zynde, Magdalena nam voor haer alleen de sorge van Jesus voeten te wasschen: welcke gedaen zynde met sulcke devotie, liefde ende traenen, als men wel mag peysen, heeft sy de voeten gesalft met medicinale salven, om de vermoeytheyt uyt te trecken, ende de kloven te genesen. Ende naer dat sy eenigen tydt haer plasier genomen hadde met Jesus voeten te kussen ende te omhelsen, heeft sy van hem seer ootmoedelyk de benedictie gevraegt, ende den Weert van alles last gegeven hebbende is sy gegaen naer een ander herberge by haer gesellinnen.

In deser voegen mogen wy mediteren dat Jesus onthaelt is geweest van Maria Magdalena, in alle de Steden ende dorpen van die lange voyagien, tot dat hy ten lesten aencomende te Capharnaum, haer geleyt heeft by syne Moeder.