Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn

Deylinghe der Officien.
Het ii. Capit.

Men vint tweederley officien, waer af het eene strect tot het eynde van alle goeden: het ander bestaet in leeringen, door welcke sleuens gebruyck aen allen canten wel geschict werdt. Het eerste is van deser aert, te weten oft alle officien volcomen zijn: oft het eene officie niet meerder en is dan het ander: ende dierghelijcken. Maer de ander officien, daermen leeringhen af schrijft, reycken ooc tot het eynde van alle goeden: hoe wel men sulcx minder merct, ouermits dese meer tot onderwijsinge des gemeenen leuens schijnen te strecken: van-

[fol. 4r]

den welcken ic in dese boecxkens handelen wil. Daer is ooc noch een ander deylinge der officien: want men noemt het eene middelbaer, ende tander volmaect. Het volmaecte (meyn ic) heeten wy oprecht: het ander ghemeen. Ende dit beschrijftmen also, dat het geen dat recht is, een volmaect officie is: maer tmiddelbaer officie, seytmen dat te zijn, daermen goede bewijselijcke redene af mach gheuen, waeromme dattet ghedaen is.