Logo DBNL
Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn (1561)

Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn

(1561)–Marcus Tullius Cicero–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Hoe wy onse weldaders behoren te dancken.
Het xx. Capit.

Indien daer yemant aen ons wel verdient is, soo dat wy gheen danck begaen, maer dancbaer verghelden sullen: so moetmen wat sorchvuldelijcker handelen. +Vvant men vint niet dat nootlijcker bestaent, dan weldaet dancbaer te verghelden. +Seker indien Hesiodus de dinghen met vermeerderinghe ende woecker (indien men mach) beueelt weder te gheuen, die yemandt om gebruycken te leen heeft ontfangen: wat salmen doen door vriendelijcke weldaet veroorsaect ende gheport zijnde? Sullen wy de vruchtbare ackers, die vele meer geuen dan si ontfanghen niet nauolghen? Daeromme indien wy niet en schroemen den ghenen daer wy profijt af hopen weldaet te doen: hoe behooren wy ons dan te

draghen totten ghenen, die ons nv al nut ende profijtelijcken gheweest zijn? want soo daer tweederley miltheyden zijn, waer af d'eene vveldaet doet, d'ander verghelt oft danckbaer is: soo staet het in ons belieuen (al hebben vvy dies macht) oft wy geuen vvillen dan houden: maer vveldaet niet te verghelden, en betaemt een goet man niet: als hy dat sonder yemandt te veronghelijcken doen mach. + Maer men moet oock groot onderscheyt hebben in d'ontfangen weldaden: noch men twijfelt niet, oft men is inde grootste vveldaet, oock meest ghehouden. +Vvaer inne nochtans eerst wel te ouerweghen staet, wt wat herte, met vvat lust, ende ionste die vveldaet ghedaen is. Vvant vele vintmer, die vele weldaden roeckeloos sonder oordeel onbescheydentlijck eenen yeghelijcken bewijsen, als beweecht zijnde met een schielike wint oft druysticheyt haers gemoets: welcke weldaden niet soo hooghe te achten en zijn, als die met oordeel, bedachtelijck ende ghestadelijcken ghedaen werden. + Maer indien al dese dinghen ghelijc waren ende ouer een quamen: so betamet aldermeest soo int besteden als in t'verghelden der weldaden, dat de behoeftichste de meeste duechde geschiede. Twelc vanden meesten recht ter contrarien ghepleecht wert:

die de ghenen (al behoefden si des gantsch niet) aldermeest gheuen, daer si den meesten woecker af vervvachten.


Vorige Volgende