Liederen. Deel 3

Opstandige liederen

[p. 56]

Broederschap

Voelt gij de liefde van uw broeders, als
Een zee diep, of als sterrennachten rustig,
Het eeuwenoud mysterie, waarin gij
Zoudt willen duiken af, of vliegen op
Te halen uit dit sidderende hart,
Zee-grijze parel of doorvonkte ster,
Lichtende kostbaarheid die zij bevat.

Voelt gij de liefde van uw broeders, als
Een zang gestegen uit voortschrijdend koor?
G' herkent de stemmen niet, maar een nà een,
Wordt ieders stem gelijk een hooge toorts,
Zij steekt de haar opvolgende fel aan,
En alle klanken worden fakkeldragers,
Zingende klimmend, in den hoogen nacht.

Voelt gij de liefde uwer broeders, als
Een zucht, geademd uit millioenen menschen?
De lucht wordt flauw, er is een rood geschrei,
Droefheid gaat om, uit wolken vallen neer
Bloedtranen, naar den ope' mulle' grond,
Een paarse damp rijst op, een weëe geur;
Lijkenlucht zuigt aan het wijd Heelal.

[p. 57]

 

Gij die de liefde uwer broeders zoekt,

 

Niet in de zee diep, of de lucht oneindig,

 

Noch in een zang opstijgende naar licht,

 

Maar tot de sombere loopgraven duikt,

 

En raakt met uwe sidderende hand

 

En met uw sidderende oogen, aan

 

De heengelegde lijken der soldaten.