Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 343]

Nachtbesoec.

Des avonds bi den manclichte
Ic mijne voeten boschwaert richte,
Daer staet een huseken aen den rant,
Icken kenne gheen schoonder in Nederlant.

Commic daer sachtekens aengheslopen,
Dan gaet er ooc sacht een vensterken open,
Ende deur die traliën blincket een hooft,
Dat selvest die stralen der mane dooft.

Veel soete woorden werden ghesproken
Door soetere suchten afghebroken,
Men sweret elckander in lief ende leet,
In leven ende doot der trouwen eet.

Die morghent criecket, die coelte waeijet
Ende uter hoeve die hane cracijet,
Dan daelt eene hant ten traliën uut,
End' ic cusse die hant miner tedere bruut.