I.2 Wie weet
Wie weet keert eens de dag terug
de dag van onze grote vreugde
of de nacht van onze grote droefenis
bij heldere maan onder de vertrouwde bomen.
Wie weet keert eens de dag terug
de dag dat de cactusstengels en de ontstelde takken
elkaar op het geboorte-eiland omstrengeld houden
met de steeds diepere genegenheid van verwanten.
Wie weet beleven wij nog de dag,
maar ach alle maisplant heeft haar eigen kiemcel,
dat zelfs de arbeider en de werkbaas
elkaar niet zonder sympathie of zelfs mét sympathie
Wie weet-maar die dag ligt nog in een ver verschiet
voorwaar voorwaar nog verder dan het landgoed van
maar in godsnaam laat vooral niet alle hope varen
al zullen wij ook verder de ondragelijke last moeten
Aan het Naschrift kan het volgende worden ontleend:
Volgens een verhaal op Bonaire zou het landgoed van Ma Linda, een mooie jonge weduwe met diabolisch angelieke glimlach, gelegen zijn ergens bij de prachtige heuvels van La Sana waar het, ondanks de vrijwel altijd heersende droogte, eeuwig lente is. Verschillende minnaars zouden vergeefse pogingen hebben aangewend om het landgoed te bereiken maar hun onderneming hebben gestaakt na be-
Auteursrechtelijk beschermd