Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

atticisme

Etym: Gr. Attica = streek met zuivere tongval.

Benaming voor een relatief sobere vorm van retoriek. Oorspronkelijk was atticisme een geografisch bedoelde term voor de sobere retorica die in de 2de eeuw v. Chr. in de hellenistische wereld (Attica), als reactie op een meer gekunstelde en weelderige retoriek (asianisme) tot bloei kwam en zijn inspiratie vond bij de oude Atheense redenaars, in het bijzonder bij Lysias (ca. 432-ca. 352 v. Chr). Het sobere atticisme werd later ook gepromoot in de renaissance dankzij het proza van de humanisten. Het kreeg talrijke verdedigers in Engeland (J. Addison, 1672-1719) en in Frankrijk, vooral op het hoogtepunt van het classicisme, maar ook in de 19de eeuw (Sainte-Beuve).

In afgeleide betekenis wordt de term ook gebruikt voor die vorm van de antieke dialoog die speciaal gekenmerkt was door elegantie en maatgevoel. Ook de leer die de terugkeer naar de Griekse literaire taal van de 5de eeuw aanprijst tegen de verbastering van de ‘koinè’ (koine), het internationale Grieks dat sinds het hellenisme-1 verspreid was geraakt in de landen rond de Middellandse Zee, werd met de benaming atticisme aangeduid.

Lit: J. Becker, 'Gewoon is gek genoeg: atticisme als stijlprincipe' in De zeventiende eeuw 8 (1992), p. 84-90 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 1 (1992), kol. 1163-1176.

attenuatio zie minutio attitudinale norm

thematisch veld:

Klassieke retorica: algemene begrippen
Stijlkwaliteiten

Moderne stilistiek en taalkunde
Stijlkwaliteiten

Vorige Volgende