Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

paroniem

Etym: Gr. paroonumia = afgeleid woord < para = naast; onoma = naam.

Woord dat met een ander woord stamverwant is, d.w.z. etymologisch van dezelfde wortel afgeleid. Daardoor vertonen de woorden in kwestie ook grote klankverwantschap. Bijv. heg/haag, spreuk/spraak, enz.

In ruimere zin: woord dat een onvolledige vormelijke overeenkomst heeft met een ander, ongeacht hun etymologische relatie. Bijv. zacht/macht, kracht/krijgt, kram/krap, besteedbaar/bekleedbaar, onderwijs/onderwijl, enz.

Doordat de formele overeenkomst onvolledig is, zowel wat spelling als wat uitspraak betreft, zijn paronieme woordreeksen te onderscheiden van deze die we als homofoon, homograaf en homoniem beschrijven. De paronymie van woorden vormt de basis voor heel wat klankfiguren (bijv. alliteratie) en woordspelingen. Huygens maakt er bijv. gebruik van in zijn puntdicht:

Jan eiste een matras, al was het bedde zochter:
Neel nam ‘t voor een maitres en zei: Heer, neem mijn dochter.
Nee, zei hij, goê waardin, gij neemt mijn mening mis,
ik eis een matras die onbeslapen is.
(Dichten op de knie, ed. G. Hellinga, 1956, p. 151).

Zie ook paronomasia.

Lit: J.P. Colignon & P.V. Berthier, Pièges du langage 2. Homonymes, paronymes, faux amis, singularités et cie (1979).

parole zie langue/parole paronomasia

thematisch veld:

Moderne stilistiek en taalkunde
Klankaspecten: klanken en klankvariaties
Woorden: onderlinge gelijkenissen en verschillen

Vorige Volgende