framing

Etym: Eng. to frame = kaderen, inkaderen, in een bepaalde context plaatsen.

Een recent aan het Engels ontleend neologisme ter aanduiding van een communicatiestrategie die erin bestaat dat een feit of persoon bewust in een positief of negatief daglicht wordt gesteld, door zekere aspecten ervan te beklemtonen of te onderdrukken. Dat kan gebeuren door het innemen van een bepaald beschrijvend standpunt (perspectief), door een suggestieve woordkeuze (connotatie, eufemisme, dysfemisme), door een ‘veelzeggende’ begeleidende illustratie, enz.

Zo creëren woorden als ‘terrorist’, ‘crisis’, ‘lobby’, ‘industrie’, ‘eurocraten’, enz. meteen een heel kader (Eng. frame) van vooronderstellingen, argumenten, oordelen en associaties, waardoor een bepaalde perceptie van het beschrevene wordt opgedrongen.

Het impliciete karakter van de framing maakt de techniek erg efficiënt en moeilijk te bestrijden. Politici, journalisten en marketeers maken er voortdurend gebruik van. De verwantschap met de retorica ligt voor de hand.

Lit: G.T. Fairhurst, The power of framing: creating the language of leadership (2011) • J. Blommaert, Let op je woorden. Politiek, taal en strijd (2016).