Refreinenbundel

⁺ [XIII] Refreyn

SWijgen dat wert voort meer mijn spreken,
so dat ic in drucke mijn leuen moet leyen;
mijn troost is verkeert, mijn herts in brekinge,
moyte is mijn rust, mijn rust is pleyen, ^{vs. 4}
mijn vruecht is druck, mijn lachen is schreyen,
lieuer steruen dan deruen is mijnen cry.
onghenadighe fortune, v seg ic tfy
duert deruen der liefster, herder dan keyen,
gheen schoonder, playsanter, verre noch by.
mocht ic int gebruycken van lieue wesen vry,

+ [f. 25 r°]

vs. 4 pleyen: tobben, zwoegen (Ndl. Wdb. XII, 2512).

[p. 34]

 

so sou tdruckich herte wat sijn te vreden

 

dat metten sweerde des lidens is doorreden,

 

dies mi te seggen staet tallen hueren

 

in gehuchten, in dorpen ende in steden:

15

sou ic niet trueren, ten mach mi niet gebueren.

 

 

 

Niet sonder haer, die int herte vercoren is,

 

want si vol alder duechden is blinckende.

 

al is dat minen arbeyt al verloren is,

 

therte vol trouwen ben ic haer schinckende,

20

meer gallen dan honich in liefden drinckende,

 

wantet is een oneyntelike pine

 

⁺ minnen ende niet ghemint te sine.

 

wanneer ic dit ben ouerdinckende,

 

dat ic moet deruen die rosemarine,

25

den dranc van liefde smaect mi bitter as brine, ^{vs. 25}

 

des mijn vruecht met drucke moet gequelt zijn;

 

mijn iuecht verdwijnt als rijsers die geschelt zijn, ^{vs. 27}

 

vermanende noch in besloten mueren

 

dees keerne moet van mi dus gepelt sijn: ^{vs. 29}

30

sou ic niet trueren, ten mach mi niet gebueren.

 

 

 

Duer tderuen van lieue so ben ic clagende,

 

dies bloedighe traenkens mijn ooghen leken. ^{vs. 32}

 

tderuen van lieue is mi mishagende,

 

dies wil mi van rouwe therte breken.

35

duert deruen van lieue van weke tot weken

 

ga ic in drucke mijn leuen eruen, ^{vs. 36}

 

dus moet ic baden in druckigen beken,

 

gheenen troost van haer mach ic verweruen.

 

liden en druc mijn herte duerkeruen,

40

mijn sinnekens worden geheel ontpast, ^{vs. 40}

 

nochtans sal ic altijt bliuen in trouwen vast

 

ghestadich sonder eenich sueren, ^{vs. 42}

 

verdragende pacientelic desen last

 

⁺ sou ic niet trueren, ten mach mi niet gebueren.

+ [f. 25 v°]

vs. 25 bitter als brine: thans spreekt men alleen van ‘zout als brijn’; vgl. Ndl. Wdb. III, 1360 vg., en zie nog XIV, 30 en XV, 13.

vs. 27 verdwijnt: verwelkt. - rijsers: meerv. van rijs, tak; vgl. voor de beeldspraak ABN. IX, b, 13/14: ‘Als boomen gepeldt, vander schorsen onscheldt, Moet mijn vruecht verdooren’.

vs. 29 keerne: pit, vrucht.

vs. 32 leken: in het Mnl. soms ook transitief.

vs. 36 eruen: doorbrengen.

vs. 40 ontpast: ontsteld, ontzet, in de war gebracht; vgl. II, 56.

vs. 42 sonder... sueren: zonder dat het mij te veel wordt.

+ [f. 26 r°]

[p. 35]

 

Princesse

45

M ijn alder vercorenste vrouwe,

 

A l en mach ic v nemmermeer comen omtrent

 

R eyn bloeme, ic v voor die liefste houwe.

 

G heen schoonder vrouwe is mi bekent,

 

A en v is mijn herte so vast gheprent, ^{vs. 49}

50

R ustende so onder v liefde machtich,

 

I n liefden ghetrouwe bliuic waerachtich,

 

T hoont v genade, v liefde te miwaert went,

 

A ltijt vindi mijn liefde crachtich;

 

al ist dat ic nv moet vallen clachtich

55

duert deruen mijns liefs, dat moet sijn bequolen, ^{vs. 55}

 

suchten en weenen wert mi beuolen,

 

van drucke so moet ic mijn herte schueren;

 

dus scriuic hem die comen tot Venus scholen:

 

sou ic niet trueren, ten mach mi niet gebueren.

vs. 49 gheprent: gehecht.

vs. 55 bequolen: bejammerd.