De avondlamp

[p. 43]

Lenore.

Hoe, Lorenzo, ziet gy stuer,
Omdat ik in 't feestlyk uer
Niet ben zindlyk opgetooid?
Blyft my 't hair onuitgeplooid,
Is myn opschik ongezocht,
Zoo geen pracht my streelen mogt,
Wyt het aen verzuiming niet,
Maer aen prangend zielsverdriet.

Uw verwyt is bitter, vriend!
Heeft Lenore dat verdiend?
Is de liefde dan zoo boos?
Wil zy strikken, lint en roos

[p. 44]

 

In des meisjes hair gevest,

 

Als het wee haer boezem prest?

 

Ach, de liefde is zaligheid,

 

Met geen rouwfloers overspreid.

 

 

 

Nood my niet ter danszael, neen!

 

Gy, trek daer blymoedig heen.

 

My verlokt muzyk, noch dans;

 

My weegt eerder de ydle glans,

 

Die geen treurend oog bekoort.

 

Rep my van vermaek geen woord;

 

Hoe gy vleit en strookt en streelt,

 

Al uw kozery verveelt.

 

 

 

Nimmer zyt ge veinzens moê:

 

Treedt ge my op heden toe,

 

Gistren zocht ge Fanny's min.

 

Leef ik in uw ziel en zin -

 

Ben ik uw Lenore nog?

 

Valschaerd, langer geen bedrog!

 

'k Breek met u myne eeden af;

 

Wee hem, die ze trouwloos gaf!

 

 

 

Gy verspilt en bede en traen.

 

Zoudt ge strafloos my verraên?

 

Druk my weenend niet de hand;

 

Veins geen teedren liefdebrand:

[p. 45]

 

Neen, al die vermomde smart

 

Vindt geen ingang tot myn hart.

 

D'overtreder van zyn eed,

 

Dien kastydt de liefde wreed.

 

 

 

Ja, myn liefdegloed doofde uit,

 

Als de vlam van 't springend kruid,

 

Die te spoediger verdwynt.

 

Naer zy schitterender schynt.

 

Neen, hoe gy verzoening biedt,

 

Ik geloof nieuwe eeden niet.

 

Neen, hoe gy me streelt en kust,

 

De oude wrok blyft ongebluscht.

 

 

 

't Trof my eens tot in de ziel,

 

't Kusje, dat uw hand ontviel;

 

Nu, wat is de kus my koel,

 

Ten getuige van 't gevoel

 

Dat er in uw' boezem blaekt! -

 

O, gy hebt uw min verzaekt:

 

't Is met liefde en lust gedaen.

 

Zielloos straelt uw lonk my aen!

 

 

 

Hoor, het feestlyk uer is daer:

 

Hoor 't gekweel van fluit en snaer.

 

Zie, naer zoet vermaek gespoord,

 

Vliegt ter danszael alles voort;

[p. 46]

 

Ga, Lorenzo! laet me in rust.

 

Jaeg naer nieuwe liefde en lust;

 

Ga, verrader!... Vreeslyk uer!

 

God! wat kost die moed my duer!...

 

 

 

Maer myn hart vermurwt te laet:

 

Al myn wee blyft zonder baet.

 

Ik verlies myn jongste kracht....

 

Ginds verzinkt de nare nacht

 

Voor der luchters blyden glans...

 

Ginds een onverpoosde dans...

 

Ginds kiest elk een mingenoot.

 

God! die blydschap is myn dood.