De vijfde trede
(1960)–W.H. van Eemlandt, Hella S. Haasse–
Auteursrechtelijk beschermdbron
W.H. van Eemlandt en Hella S. Haasse, De vijfde trede. Het Wereldvenster, Baarn 1960 (2de druk)
codering
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
logboek
-
verantwoording
gebruikt exemplaar
exemplaar Koninklijke Bibliotheek Den Haag, signatuur: 2350530
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van de tweede druk van De vijfde trede van W.H. van Eemlandt en Hella S. Haasse uit 1960. De eerste druk dateert uit 1957. W.H. van Eemlandt is een pseudoniem van Willem Hendrik Haasse. Dit werk is na de dood van W.H. van Eemlandt voltooid door Hella S. Haasse.
redactionele ingrepen
Door het hele werk zijn koppen tussen vierkante haken toegevoegd. Deze zijn bij witregels in de tekst geplaatst.
p. 24: Ceasar → Caesar: ‘We hadden een foto van de kop van Julius Caesar hangen in de hall’.
p. 64, 108: in het origineel is een gedeelte van de tekst onleesbaar. De redactie heeft de tekst tussen vierkante haken aangevuld.
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (binnenkant voorplat, 202, binnenkant achterplat) en pagina's met advertenties (205, 206, 207, 208) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
de vijfde trede
W.H. VAN EEMLANDT
[pagina 1]
ANTILOPE-REEKS
[24]
DE VIJFDE TREDE
[pagina 2]
...in de boeken van W.H. van Eemlandt, treft men een probleemstelling aan als bij geen ander Hollands auteur. - Het eerste wat bij de lectuur van deze boeken opvalt is, dat men hier vanaf de aanvang zonder enige twijfel weet in een speurdersroman te zijn gestapt.
Ze hebben onmiskenbaar ‘de sfeer’, in tegenstelling tot veel andere Nederlandse boeken van dit genre. Dit is ten dele te danken aan de figuur van Commissaris van Houthem, die een goed getekende typische politieman is, die ook op deskundig-politionele wijze te werk gaat, tendele aan het feit dat alle handelingen en gebeurtenissen rechtsreeks op het probleem betrokken en onvervangbaar, of vrijwel onvervangbaar zijn. Van Eemlandt is iemand die het spel dat de detectiveroman is met de juiste dosis ernst bedrijft. Daarnaast schrijft hij goed: niet geforceerd en ook niet platvloers, niet leukerig en niet verontschuldigend, maar rustig, in algemeen beschaafd Nederlands. Hij is ook een goed verteller, die geen knaleffecten nodig heeft om de spanning vast te houden. Hij gaat dieper op de psychologie van zijn figuren in dan vrijwel ieder ander. Dan zijn, zoals ik reeds opmerkte, probleemstelling zowel als bewijsvoering van een bijzonder plezierige scherpzinnigheid en logica.
C. Buddingh in Vandaag II
Uitgave Bruna/Utrecht
[pagina 3]
W.H. van Eemlandt
DE VIJFDE TREDE
TWEEDE DRUK
ANTILOPE-REEKS
[24]
UITGEVERIJ HET WERELDVENSTER
BAARN
[pagina 4]
Copyright 1953 by W.H. van Eemlandt
Printed in the Netherlands by Vonk & Co., Zeist, 1960
‘Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.’
‘No part of this book may be reproduced in any form, by print, photoprint, microfilm or any other means without written permission from the publisher’.
[ achterplat]
W.H. VAN EEMLANDT
Van Eemlandt werd in 1889 geboren in Rotterdam. Na aanvankelijk voor de handel te zijn opgeleid, vertrok hij in 1911 naar het toenmalige Nederlands-Indië, waar hij een jaar later overging in dienst van het Gouvernement. Zijn loopbaan ontwikkelde zich voornamelijk op financieel en organisatorisch terrein. Bracht hij de oorlogsjaren in gevangenkampen door, na de Japanse bezetting werd hij hersteld in zijn oude functie van hoofdambtenaar. Om gezondheidsredenen moest hij echter evacueren naar Australië, waarop in 1946 vestiging in Nederland volgde. Hoewel Van Eemlandt tijdens zijn loopbaan regelmatig bijdragen leverde aan dagblad en tijdschrift, publiceerde hij nimmer in boekvorm. Het is dan ook verrassend, dat deze figuur zich op late leeftijd ontpopte als 'n oorspronkelijk schrijver van ‘romans policiers’. Verrassend vooral, omdat hij een merkwaardig grote dosis kennis van het politioneel opsporingswerk bleek te bezitten en de kunst meester was aan zijn verhalen spanning en vele momenten van ongedachte ontknoping te geven. Uitgaande van de gedachte, dat bij het publiek belangstelling aanwezig is voor logische probleemstelling, is hij tot het schrijven van met de misdaad verband houdende verhalen gekomen. Hij betrekt de lezer als het ware persoonlijk bij de voorgeschiedenis der misdrijven en behandelt daarna de oplossing van het vraagstuk, waarvoor de recherche zich gesteld ziet.
ANTILOPE REEKS
EEN WERELDVENSTERBOEK