Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen

[p. 3]

Lucas d'Heere Schilder tot Ghendt ten propooste van dese nauolghende liedekens.

ODE

O Eertsche menschen in alle ydelheyt geuonden
Die t'allen stonden ghebruyct uwen vois
Tot wellustighe saken vol van sonden,
Die ghy behoordet (schriftuere t'orcoden)
Te ghebruycken ter eeren Gods altois.
Den naesten die ghy deur seer goede leβe
B'hoorde te verwecken, trect ghy tot quaet
Deur v vleeschelycke liekens by expresse,
En gheeft soo de sporen ter verdoemeneβe
Die van selfs maer te dapper derwaerts
Vliet voort an alle schimp en vilainie, (gaet.
V conscienci, noch des naesten beswaert:
En singht met stichtinghe wter herten blye
Dees godlijcke Liekens t'allen tye
Daer deucht, ende const in wort gh'openbaert.
VVilt v(segge ick) hier mede gheel ontwennen
Ander godloose liekens vol van venijn,
Die vele voor Goddelijcke bekennen,
Als die soo des viands waghen mennen:
Ten is niet al goet dat heeft goede schijn.

[p. 4]

 

Singht den Heere met Venus oft haren nichten:

 

Volcht daer in alder heylighen padt,

 

En laet soo v licht voor de menschen lichten:

 

Wilt dus helpende geestelijcke eeuwe stichten

 

Als borghers vande Goddelijcke stadt.

 

V ghewennende dees hemelsche saken

 

Sult smaken meerder wellust en vreucht,

 

Dan in alle ander vleeschelijcke spraken

 

Die de siel quetsen en ellendich maken:

 

Want geen meerder wellust dan in de deucht.

 

Dees liekekens sullen v hert niet verstooren

 

Alsoo d'ydel amoureusheyt vvel doet:

 

Sy sullen v niet quaets bringhen te vooren,

 

Maer trecken v hert tot d'hemelsche chooren

 

Daer ons woninghe altijt v vresen moet.