Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan FruytiersInhoudt van het XXV. Cap.Hier hebt ghy drie loflijke stucken van eendracht, VVederom drie andere niet om louen, Noch tien loflijke: maer altijt gheween bracht Toorne: een quaet wijf is waerdich verschouen. | |
Het XXXVII. Liedeken op de vvijse, Met eenen droeuighen sanghe.
Drie stucken Godt behaghen// en +
menschen t'alder tijt// +
Wanneer broeders huer draghen// ver-
eenicht sonder nijt// Nabuers liefd sonder ghekijf +
eendracht tusschen man en wijf// drie ander sijn +
boos gequel// een erm mensch vol van hoochmoet// een rijkman die +
liecht om goet// en een outmans ouerspel. +
| |
[p. 100] | |
Vergaert ghy niet in uwe iuecht,
Wat vint ghy sijnde out,
[Midts dat ghebruyct wort tot der duecht
+ Soo gheeft Godt menichfout]
Hoe wel staet een hooft heel grijs
In het cloeck is ende wijs,
+ En Godt vernuft hem gheeft,
+ D'ouders wort de croon ghebrocht
+ Die hier veel hebben versocht,
In huer Gods vrees aencleeft.
Daer sijn oock neghen stucken
Die daer seer looft mijn hert,
+ Diet tiende kan ghelucken
Van my ghepresen wert,
+ Een man die hier vruecht beleeft
Van sijn kinders die hy heeft,
En dat hy hier oock dan ziet
+ Sijn vianden onder gaen,
+ [Twelck deur Gods hant wert ghedaen,
Nochtans verhuecht ghy v niet.]
+ Wel hem die een vernufte vrouw
+ Hier heeft in alles vroet,
+ En die met woordt noch ontrouw
+ Gheen schade hier en doet,
Die hier niet en dient met pijn
+ De gheen diet niet waerdich sijn,
+ En die een trou vrient bespoort
+ Die in cloecheyt seer vermeert
+ En altijt oprecht hier leert,
Daermen dat gheerne hoort.
+ Och hoe groot is oyt gheweest
Die wijs is met verstant,
Dan de gheen die den Heere vreest
+ Bouen hem gaet niemant,
+ Want der rechter vreesen daet
Alle dinghen te bouen gaet,
Sy is een gaue seer rijck
Wie de selfde hier hout vast
Selden coemt hy hier in last,
Niemant is sijns ghelijck.
|
