Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers[p. 205] | |
 robabel// Die hier al met den wijsen//
Heeft naghevolght Godts beuel// Ghelijck een
rinck die hier staet wel// Al aen de rechte hant ghedra-
ghen// was hy in sijnen da ghen.
En Jesus Josedechs soon +
Die hebben hier heerbout +
Den tempel heylich ende schoon +
Het samen, alsmen aenschout,
Op dat sy voor iongh ende out
Heerlijcken souden blijuen,
[Lof moetmen haer daerom toeschrijuen.]
En Nehemias mede +
Is lofbaer int ghetal, +
De mueren vander stede
Hief hy weder oppe al,
De poorten in Jerusalems dal
Heeft hy ghestelt te samen,
Dies sal hem oock lof wel betamen.
Niemant en is gheschapen
Die Enoch ghelijck sy, +
Hy is hier niet ontslapen, +
Schriftuer die tuyght dat vry,
Want vander aerden soo wert hy
| |
[p. 206] | |
+ Hier schielijck wech ghenomen
Dijs is sijn lof al met den vromen.
+ En Joseph hier gheboren
Een mensch op aerden teer,
+ Hy was Godts wtuercoren
En ouer sijn broeders Heer,
Sijns volcx behouder, dijs hem sy eer,
En sijn ghebeent [vleessich gheknocht]
Wert wederom na huys ghebrocht.
Set en Sem op aerden
Oock groote eer aencleeft,
Maer Adam groot van waerden
Heeft eer bouen al dat leeft,
Om dat hem schiep diet al gheeft
Aldereerst: [als schrifture seyt] +
Dijs sy den Schepper lof in eewicheyt.
|
|
