Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan FruytiersInhoudt van het L Cap.Het lof Simonis die Godts volck bestierden In rechte ordeninghe seer bequame, Met seer schoon lof hy den tempel vercierde, Hy seghende t volck in des Heeren name. | |
[p. 207] | |
![]() toe in vueren//] Hy heeft de mueren// ende
gront// Verhoocht: en t'stempels omgangh ront// De
hy weder op maken// De fonteyn +
die veruallen was// Rechte hy weder op dat pas
Met coper ende staken.
Hy sorgde voor tsvolcx schae en last,
De stadt die maecte hy seer vast,
Oft daer vianden quamen, +
Een loflijck werck heeft hy ghevrocht,
Tot rechter ordeningh hy brocht
Het volck daer altesamen,
Ende by namen// in dit dingh
Als hy hier wt den voorhangh ghingh,
Soo lichte hy seer sane
Ghelijck de morghensterre licht
Al door de duyster wolcken dicht,
Oft als de volle Mane.
Ghelijck de Sonne seer schoon schijnt
En wederomme oock verdwijnt
| |
[p. 208] | |
In des tempels contreye,
Ghelijck den reghenboghe schoon
Met fraeyer verwen staet te toon
Als een roos inde Meye,
Soo int ghereye// staet plaisant
Een leli' aen den water cant,
Wieroock int vat ontsteken
Ghelijck een gulden schouder blat
Verciert met steenen [ende schat]
Soo is hy hier gheleken.
Ghelijck een olijfboom vruchtbaer
En een cypressie seer claer
[Wies hy op milt in vrede]
Wanneer hy met het langhe cleet
Verciert stont aen den altaer breet,
Heeft hy verciert de stede,
En alsser mede// offer quam,
Die hy daer om te branden nam,
Soo stonden ringhsghe wijse
Sijn broeders als de Ceder reyn
In Libano gheplant certeyn,
[Dies sy hem dit tot prijse.]
|