Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Een gedoodverfde winnaar (1988)

Informatie terzijde

Titelpagina van Een gedoodverfde winnaar
Afbeelding van Een gedoodverfde winnaarToon afbeelding van titelpagina van Een gedoodverfde winnaar

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.77 MB)

Scans (7.91 MB)

ebook (2.95 MB)

XML (0.28 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

roman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Een gedoodverfde winnaar

(1988)–Rudolf Geel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 154]
[p. 154]

[XXX]

Toen Olga aanstalten maakte de kamer te verlaten, deed Hugo een stap naar voren en legde een arm om haar schouder. Dit gaf een vertrouwd gevoel, maar zij was juist in het stadium beland waarin al het vertrouwde vals lijkt en berust op vooroordelen. Asquit trok zich gedurende korte tijd terug op de rand van zijn bed, waar hij moest toezien hoe de verzoeningspoging die Hugo ondernam, gedoemd was te mislukken. Olga rukte zich van hem los en gaf hem een klap tegen zijn wang. Daarna verliet zij de kamer.

Hugo ging achter haar aan. Hij slaagde erin haar kamer binnen te komen net voor zij de deur in zijn gezicht zou dichtslaan. Maar hij kon niet beletten dat zij de klerenkast opende en haar koffer eruit haalde.

Op dat moment kwam ik Asquit tegen in de gang. Ook hij was op weg naar haar deur.

Terwijl wij naast elkaar stonden te wachten wie als eerste zou aankloppen, hoorden wij Olga binnen tekeergaan. Het was misschien beter dat ik mij terugtrok, maar ik voelde mij plotseling bezorgd om Hugo en ik besefte dat ik op weg was gegaan om hem te zoeken omdat Alma dat van mij verlangde. Zij had aangenomen dat Hugo mij niet minder aanging dan zij zelf En nu probeerden wij hoe rekbaar de elastieken waren waarmee wij aan elkaar vastzaten.

Ik klopte net zo lang tot Hugo opendeed. Even later stonden wij gedrieën toe te kijken hoe Olga haar eigendommen in een koffer propte. Hugo praatte tegen haar aan, zonder dat zij hem antwoord gaf. Hij liet iedere ingetogenheid varen en verzekerde haar dat hij van haar hield, dat zij niet meer uit zijn leven viel weg te denken.

[pagina 155]
[p. 155]

‘Maar jij wel uit het mijne,’ zei Olga, het kofferdeksel met een klap sluitend. Dit wipte onmiddellijk weer open.

Hugo probeerde het nog een keer via een omweg. Hij verklaarde dat hij geen spelletje met haar wenste te spelen door haar voor te spiegelen dat hij altijd bij haar wilde zijn. Hij wilde vaak bij haar zijn. Hij wou ook niet altijd bij zijn vrouw zitten en naar de dagelijkse onbenulligheden luisteren. Hij begon langzamerhand in te zien dat de beslommeringen van het leven een verlammende invloed uitoefenden op het denken en de mens treurig en achterdochtig maakten. Misschien zou het er op uitdraaien dat hij ging scheiden en alleen wonen. En dan zou hij Olga ontvangen, maar evengoed de vrouw van wie hij was weggegaan. Waarschijnlijk gebeurde ook dat niet. Hij ging zich straks weer op zijn werk storten en hij wilde dat alles bleef zoals het was. Met een paar vaste afspraken.

‘Het is voor mij veel moeilijker om afspraken te maken dan voor jou!’ riep hij. ‘Jij kunt verdomme doen wat je wilt.’

‘Maar je bent er niet als ik je wil zien,’ zei Olga.

Zij wendde zich tot mij en vroeg of ik op haar koffer wilde gaan zitten. Ik zette mij op het deksel en keek naar Hugo. Asquit stond bescheiden bij de deur en glimlachte. Dat maakte mij kwaad. De sloten klikten op hun plaats.

‘Wil jij hier morgen voor mij afrekenen?’ vroeg Olga.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken