De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw

Aan I.K. over 't laat te rugge schicken van de Verklaaring van de Wet des Heeren.

DAt uyt den stroom van myn Gedagten

Een boekjen vloeyt langs dit papier,

En sult gy niet verwerplijk agten;

Het is een vonk van 't selve vier,

Den Geest, en 't ligt van dese bladen,

[p. 233]

 

Die 'k laat, dog sonder te beschaden

 

U dankbaar nu te rugge stier.

 

 

 

U, die aan 's wysen sprekers lippen,

 

Als 't Byetjen aan de bloemen hangt;

 

En u geen Lessen laat ontslippen,

 

Dieg' uyt dien mond als Koning vangt;

 

Maar gaartse als Manna op in koppen:

 

Dit blad bevogtigt van die droppen

 

Is 't lees-loon, dat gy t'hans ontfangt.

 

 

 

Voor d'af-schrift van de Wet des Heeren,

 

^*Dat onvervalst getuygenis;

 

Volmaakt om zielen te bekeeren,

 

Dat selfs der slegten wysheid is:

 

(Bevelen die het hert verblyden

 

Met alle touwen door te snyden)

 

En 't gunst-pand der verlossing is.

 

 

 

Aan al, die met ontdekte oogen,

 

Beschouwend' in den Geest Gods Soon,

 

Aldus de wond'ren merken mogen

 

Van dese Wet haars Gods, soo schoon;

 

Aan haar een Wet des Geest des Levens,

 

Die eerste eyst, Jehova tevens

 

Met haar geschonken vryheid toon.

 

 

 

Wat eystse dan? voor af Gelooven,

 

Te rusten op dat Godlijk Woord:

 

Soo streeft de Geest het vlees te boven,

 

Dat ligt verwart wort, of bekoort:

 

En voorts door woorden, en door daden

 

d'Erkentenis van die Genaden

 

Aan elk te toonen soo 't behoort.

 

 

 

Dees groote waarheid, wat voor laster,

* Ps. XIX.

[p. 234]

 

En dreyging datmen blaast, en braakt,

 

Wort aan myn ziele vast, en vaster

 

Door dit bevrogt gesprek gemaakt:

 

Ja, 't weder-spreken selfs doet klemmen;

 

Om dat geen mensch dit toe kan stemmen,

 

Soo lang Gods Geest syn geest niet raakt.

 

 

 

Maar is 't aan u en my gebleken?

 

Eyst niet de kragt van dat betoog

 

Godvrugtig denken, wyslijk spreken,

 

En Heylig wand'len voor elks oog?

 

Die levendige erkentenisse,

 

Maakt ons tot Gods getuygenisse,

 

Dat syn getuyg'nis nooyt bedroog.

 

 

 

Die sig in Christus te beminnen

 

Gegeven heeft, en te gelyk

 

Den lust om Zielen aan te winnen

 

Tot onderdaanen van syn Ryk:

 

Dat 's regt door goede werken stigten,

 

De Hooft-som aller Christen pligten,

 

Daar Gods en 's Naasten liefde in blyk.

 

 

 

Soo wens ik wil Gods Geest bewerken,

 

Myn Vriend, uw werkelijken Geest:

 

En in genade en liefde sterken,

 

Door alles wat gy hoort of leest:

 

Volhard dus onvermoeyde Schryver;

 

Ik blyf u dankbaar, wyl uw yever

 

Ook my bedienstig is geweest.