De poësy van de geest en deugtryke juffrouw G. Gordon de Graeuw
(1710)–Geertruijd Gordon de Graeuw–
AuteursrechtvrijAfscheyd aan A.I.GY vergt my ô Vriendin een Rymken op dat gy
Als wy gescheyden zyn daar by gedenkt aan my,
Wel aan hier siet gy hoe gevolgsaam dat myn pen is:
Heeft weynig t'samenspraak, en korts gemaakte kennis
Uw Liefde en agting soo te mywaarts reeds gewekt;
Wy ondervinden dus wat Zeyl-steen dat ons treckt:
Te weten; dat wy beyde op God als onsen Vader
Vertrouwen; die uyt hem door eene levens Ader,
Syn Eeuwig blyvend Woord, zyn door 't Geloof geteeld
Vernieuwde na den trek van 't Godlijk Evenbeeld:
Geregtigt in den Geest tot Christus, en syn schatten
Een dierbaar voorregt dat de Weereld niet kan vatten,
Wyl 't vleeschelijk verstand des geensins is bewust:
Maar aan de Kind'ren Gods den grond van troost en rust.
En d'onderlingen band van Eendragt, Liefde en Vreede,
Soo Christus is ons Hooft, wy zyn malkanders leden,
Ga naar voetnoot*Gedoopt door eenen Geest, tot eenen Geest gedrenkt:
| |
[pagina 250]
| |
Geen afstand nog geen dood die dees vereening krenkt.
Op dat gy myner nu soodanig moogt gedenken
Weet ik u geen Nieuwjaar nog geen Vaarwel te schenken
Dat kostelijker zy, al s't onderling vermaan
Van in des Heeren Werk, steeds vuurig voort te gaan,
Dat is, door woord en daad syn Deugden te vermelden.
Dien arbeyd sal hy ons genadiglijk vergelden,
En ryklijk, hier met troost in rampen, en hier naer
Met ons te kroonen na den stryd in 't openbaar.
Als hy sal seggen, dat het Aard en Hemel hooren;
Komt gy gezegende! myns Vaders uytverkooren,
Besit dat Koninkryk, dat U is toebereyd,
Voor d'Eeuwen eer den grond des weerelds was geleyd.
Dat is het lot by ons gewislijk te verwagten;
Laat ons hier zynde, maar met ingespanne kragten
Toeleggen, dat naast ons, ook onsen mede mensch
Deelagtig worden mag aan ons geluk en wensch.
|
|