Roy kan drijven

[p. 18]

Hoofdstuk 3

Roy steekt zijn vinger op.

‘Wat zei u, meester?’ vraagt hij.

Meester Harto schudt zijn hoofd.

‘Je moet wel naar me luisteren, Roy.

Ik wil niet alles twee keer zeggen.’

Maar Roy heeft wel geluisterd.

Heel goed zelfs.

Maar hij gelooft zijn oren niet.

‘Wilt u het nog een keer zeggen, meester?’ vraagt hij.

Meester Harto begint te lachen.

Dan haalt hij een hand door zijn haar.

‘Voor deze keer dan,’ zegt meester Harto.

‘We gaan zwemmen.

Met de klas.

Elke maandag.

In het zwembad bij de grote straat.’

Roy springt op.

‘Jippie,’ roept hij.

De hele klas kijkt naar Roy.

Iedereen begint te lachen.

‘Vind je zwemmen zo leuk?’ vraagt meester Harto.

‘Ja,’ zegt Roy. ‘En Anil, mijn beste vriend, ook.

Anil zit op een andere school.

Maar hij en ik houden van zwemmen.’

‘Ga jij dan vaak naar het zwembad?’ vraagt meester Harto.

[p. 19]

‘Nee,’ zegt Roy.

‘Maar straks wel.

Als ik mijn diploma heb.

Dan ga ik elke zondag met Anil zwemmen.’

‘Dag, mam,’ roept Roy.

Zijn moeder hoort hem niet.

Ze staat te roeren in een pot.

Er staan wel 4 potten op het vuur.

‘Mam,’ roept Roy weer.

Dan pas kijkt zijn moeder om.

Roy moet lachen.

Als zijn moeder kookt, doet ze soms een doek om.

Een hoofddoek.

Ze wil niet dat er haar in het eten valt.

Nu is haar hoofddoek afgezakt.

Hij hangt half over haar ogen.

Roys moeder doet eerst haar hoofddoek goed.

‘Dag, jongen,’ zegt ze dan.

Het gezicht van Roys moeder is nat.

Het is bezweet.

Van de hete potten.

‘Het was heel erg leuk op school,’ zegt Roy.

‘Goed zo,’ zegt zijn moeder.

Dan begint ze weer in een pot te roeren.

Maar Roy wil vertellen over het zwemmen.

Over het schoolzwemmen.

‘Mam,’ roept hij weer.

Nu blijft zijn moeder naar hem kijken.

Dan vertelt hij van de zwemlessen.

[p. 20]

‘Leuk voor je,’ zegt zijn moeder.

‘Ik moet een zwembroek hebben,’ zegt Roy.

‘Dat is waar ook,’ zegt zijn moeder.

‘Wanneer gaan we die kopen?’ vraagt Roy.

‘Zaterdag,’ zegt zijn moeder.

‘Zaterdag is daar een goede dag voor.’

Roy holt naar buiten.

Daar is Anil.

Met zijn voetbal.

Anil speelt meteen de bal naar Roy toe.

De bal gaat heen en weer.

Van Roy naar Anil.

Van Anil naar Roy.

Na een tijdje zijn Roy en Anil moe.

Ze gaan op een hekje zitten.

‘Ik krijg zwemles,’ vertelt Roy dan.

‘Met school.

Vanaf maandag.

We gaan elke maandag zwemmen.

Met de klas.’

‘Rakkas,’ zegt Anil.

Rakkas betekent geweldig in de geheime taal van Anil en Roy.

Anil en Roy lachen.

‘Haal maar gauw je diploma,’ zegt Anil.

‘Dan kun je elke zondag mee naar het zwembad.

Naar het vrijzwemmen.’

‘Zeker,’ zegt Roy.

‘Elke week.

Elke zondag.’

[p. 21]