De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 29]

De tweede zondag in de vasten
Reminiscere - vijf weken voor Pasen

Van de berg des verbonds

Zondagslied en leerdicht, naar vorm en thematiek gemunt op Morgenglanz der Ewigkeit.

Op den berg van het Verbond¹
daalt een vuur, een licht van boven
uit de open hemelmond
en een wolk er voor geschoven;
en het volk erom geschaard
staat en staart.

Want het licht der eeuwigheid
is voor ons gezicht verborgen:
Gij in Uw barmhartigheid
geeft ons daglicht elke morgen
en wij leven op gezag
dag aan dag.

Midden in de wereldtijd,
in het heilig Evangelie²,
staat Gij in Uw heerlijkheid
schoon en blinkend als een lelie,
zelfs geen koning Salomo³
straalde zo.

Davids Zoon en Zoon van God:
deze zal Messias heten,
ons bevrijden uit de dood
naar de Wet en de Profeten.
Mozes en Elia gaan
naast Hem staan.

Alle engelen loven Hem,
want Hij zal de Tocht⁴ volbrengen
in de stad Jeruzalem
en het vuur zal Hem verzengen
en de duisternis als steen
om Hem heen.

Ach Uw lieve Christenheid
weet niet beter dan te dromen⁵
van een tempel in de tijd,
onderdak en onderkomen,
maar het ware Israël
weet: Vaarwel.

Want het duister sluit zich weer
en wij zijn alleen gelaten,
mens tot mens met onzen Heer.⁶
Christus wandelt in de straten⁷
en de armen zoekt Hij op,
arm als Job.

Zonder uitzicht op de Troon,
slechts het Woord in onze oren:
‘Dit is Mijn geliefde Zoon,
hoort Hem, Hij is uitverkoren’,
gaan wij mee door de woestijn,
't moest zo zijn.

1 De berg Sinaï (Exodus 19 e.v.). Naar Joods besef heeft die berg ‘zich verplaatst’ Jeruzalemwaarts. In het verhaal van Jezus' messiaanse glans is de Tabor, de berg der verheerlijking, geen ander hoogtepunt, maar voortzetting en vervulling van berg des verbonds en tempelberg, Sinaï-Sion.

2 Nl. van deze zondag, midden in de voorbereiding ten offer.

3 Salomo is het beeld van messiaanse majesteit, zijn regering de gouden eeuw. Jezus, Zoon van David, is de nieuwe Salomo, sjalōm-koning, vleesgeworden wijsheid. Men zie Mattheüs 6 vs 28vv.

4 Nl. de uittocht, de exodus, cf. Lucas 9 vs 31!

5 Zoals Petrus in dit Evangelie.

6 Cf. het slot van het Evangelie van deze zondag.

7 Toespeling op een lied van E.L. Smelik.

[p. 30]

 

Maar met Zijn verzekering:

 

heel dit ondermaanse leven

 

voer Ik tot verheerlijking,

 

de vergeefsheid is vergeven,

 

alle dagen zevenmaal

 

zevenmaal.⁸

 

 

 

Als het eenmaal Pasen is

 

heeft de aarde Hem voor ogen

 

die de Eerste en Laatste is

 

en zij looft Hem opgetogen,

 

want de uittocht is volbracht

 

uit de nacht.

8 Mattheüs 18 vs 21-22.

Van het geduld

Epistelgezang bij I Thessalonicenzen 4 vs 1-12.

Christus naar wien wij heten
heeft met Zijn groot geduld
de Wet en de Profeten
ten einde toe vervuld.
Maar ons is aangezegd,
tot aan het eind der dingen
de uitgang te volbrengen,
de lange lijdensweg.

Geen licht is ons gebleven,
er is geen God te zien,
de dagen alle zeven
en de geboden tien,
dan deze ene naam;
die naam is alle nachten
ons heimelijk verwachten,
ons innerlijk geheim.

De duisternis te boven
al staat de nacht rondom,
zijn allen die geloven
dat Jezus is de zon.
Zij kiemen uit Zijn graf,
zij bloeien uit zijn wonden,
zij worden uitgezonden
de nacht uit in de dag.

Zij moeten met Hem lijden
en met Hem levend zijn
tot aan de laatste tijden
dan staan zij in Zijn tuin
en heffen op hun hoofd
als bloemen en als doden
die uit de bodem komen
en 't licht zien ongedoofd.

Het licht van alle stralen

komt uit Zijn aangezicht.

Zijn ster zal nooit meer dalen

en met Hem opgericht

verhogen zij de dag,

verhogen zij het leven

en roepen heil en zegen

over de aarde af.

[p. 31]

Van de verheerlijking op de berg

Evangeliegezang naar Mattheüs 17 vs 1-9.

De winter is vergangen,
de aarde rekt zich uit,
zij wacht reeds met verlangen
de volheid van de tijd,
want daar staat Hij gerezen,
de grote Bruidegom,
Zijn naam zal zijn geprezen,
al zij 't als in een droom!

Hij staat er ons ten goede
in deze slechte tijd,
wij moeten Hem begroeten,
Zon der gerechtigheid,
wij moeten Hem aanbidden,
Zoon Gods en evenknie,
zoals Hij staat temidden
van wet en profetie.

De bergen zullen dragen
vrede en zaligheid,
wanneer Gij op komt dagen
die Zoon van David zijt,
o laatste Zoon van Adam
en eerste Zoon van God,
die door Zijn levensadem
zal opstaan uit de dood.

Dit lage mensenleven,
vernederd en veracht,
hoog zal het zijn verheven;
loofd God uit alle macht!
De schepping vol verlangen
reikhalst en rekt zich uit,
de winter is vergangen,
Gods mare wordt verbreid.