De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 64]

De zesde zondag na Pasen
Exaudi of Wezen-zondag

Van Wezenzondag

Zondagslied voor Wezenzondag of Exaudi.

De lente is gekomen,
de zomer is nabij.
Het groen zit aan de bomen,
dit is de maand van mei.
De bloemen staan te blozen,
de dieren vieren feest,
de mensen minnekozen
en God beschikt zijn geest.

De geest, dat is de adem
die God aan Adam geeft,
Nu noemen wij met namen
al wat op aarde leeft.
Gij bloemen en gij dieren,
Gij mensen, met elkaar,
komt allen bruiloft vieren,
het feest is openbaar.

In al wat wijs en waar is

leidt ons de Geest van God

en als de schepping klaar is

wordt heel de aarde goed.

Want Hij zal bij ons komen,

Hij laat geen kind verweesd.

Hij maakt het altijd zomer

en altijd pinksterfeest.

Van de toren van Babel

Schriftuurlijk lofgezang over Genesis 11.

Religieuze ‘hoogmoed’ die zich bedient van de godheid is het tegendeel (maar vaak een bedriegelijk evenbeeld!) van de nederige dienst aan God. Het is onjuist te menen, dat ‘Babel’ alleen in Babel ligt.

De toren van de vromen
die naar de hemel gaan
is overeind geklommen
en staat tegen de maan.

Zij willen zich verheffen
tot in het geestenrijk,
de aarde is te effen,
te weinig eeuwigheid!

Zij bouwen het bestaande
op naar hun eigen wet,
zij nemen het in handen
en overstijgen het.

Zij willen niet de aarde,
zij willen niet de tijd,
zij willen zich bewaren,
zij willen zich niet kwijt.¹

1 Johannes 14 vs 18.

[p. 65]

 

De machten en de goden,

 

het rijk van hogerhand

 

is onder hun geboden

 

als het beloofde land.

 

 

 

De toren van de vromen,

 

de aanloop tot het Al,

 

de hooggespannen dromen,

 

zij komen voor de val.

 

 

 

Het Al is omgevallen.

 

Sinds Gij verschenen zijt,

 

rest ons in alle talen

 

enkel onzekerheid.

 

 

 

De weg leidt naar beneden

 

en wijst ons aan elkaar,

 

een menselijke vrede

 

sedert Uw hemelvaart.

 

 

 

Nu moeten wij aanvaarden

 

de tijd onder de zon,

 

het leven op de aarde

 

dat weer opnieuw begon!

Van de nuchterheid

Rijmbrief naar I Petrus 4 vs 7-11. Bij dit lied zie men: De Adem van het Jaar, p. 197.

Het einde aller dingen is nabij,
zo weest dan nuchter, waakt in de gebeden,
vurig van hart en staat elkander bij;
liefde dekt alle ongerechtigheden.

Staat voor elkander open, dient elkaar,
ieder gelijk hij gave heeft gekregen;
maak om u heen het heil des Heren waar
en deelt met een ruim hart Gods grote zegen.

Als iemand spreekt, hij spreke vrank en vrij -
als iemand dient, hij diene met zijn daden,
dat God in taal en taak verheerlijkt zij:
Woord van Zijn Woord, genade voor genade.

Door Jezus den Messias wien behoort
de kracht, de heerlijkheid alle de dagen:
zo weest nu waakzaam en gedenk het Woord,
het einde aller dingen heeft geslagen.