De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 102]

De zestiende zondag van de zomer

Van de twee broeders

Schriftuurlijk lofgezang over Genesis 33.

De eersten zijn de laatsten,
wie nakomt gaat voorop.
Zij moeten zich niet haasten,
die leven van de hoop.

God moge ons behoeden,
wij zien elkander aan,
de broeder kent den broeder
als een die voor moet gaan.

Zo staat het voorgeschreven,
zo is het steeds voorzegd,
wie achter is gebleven
krijgt eerstgeboorterecht.

Het onderste komt boven,
de torens vallen om,
het woord is aan de doven,
de waarheid aan de droom.

Wie later is geboren
komt eerder aan de tijd,
wie lager thuisbehoren
gaan hogerop vrijuit.

Zo hoog zijn Gods gedachten,
zij gaan de tijden door,
wie voor was blijft ten achter,
wie achterbleef gaat voor.

Veracht dan niet de kleinen
en die verloren zijn,
want God noemt hen de Zijnen
die laatgeboren zijn.

De eersten zijn de laatsten,
wie nakomt gaat voorop!
Kiest dan de goede plaatsen
en geeft uw hart aan God.

Van de liefde

Epistelgezang naar Efeziërs 3 vs 13-21.

Wij moeten veel beminnen,
beminnen in en uit,
dan schiet het ons te binnen
uit lang verleden tijd:

een vader in de hoogte,
een moeder om ons heen,
een leven van belofte,
iedere ochtend een...

Wij moeten ons niet schamen,
wij hebben veel te lief,
van eeuwigheid tot amen
van lieverlede lief.

Liefde wast onze ogen
met licht en tranen schoon
en God lacht uit den hoge
naar zijn geliefde Zoon.

[p. 103]

 

Hem moeten wij beminnen,

 

Hij heeft geopenbaard

 

een hemel die van binnen

 

de aarde evenaart.

 

 

 

Het menselijke leven

 

dat zo beledigd wordt

 

staat hoger aangeschreven

 

dan 't menselijk tekort.

 

 

 

De hemel is er vol van,

 

de hemel stort het uit,

 

de aarde wordt bedolven,

 

God geeft ons alle tijd.

 

 

 

Liefde maakt alle dingen

 

voor onzen Heer bereid.

 

Wij zuchten en wij zingen:

 

de wereld wordt zo wijd.

Van de genodigden

Evangeliegezang naar Lucas 14 vs 1-11. Bij dit lied zie men De Adem van het Jaar, p. 156.

De laatsten worden de eersten,
wie knielde krijgt een troon,
de knechten mogen heersen,
de dienaar heet een zoon.

O Heer, o eerstgeboren
van allen uit de dood,
Gij zoekt wat is verloren,
Gij maakt het leven groot.

Gij die als allerlaatste
ter wereld wederkomt,
Gij wijst ons onze plaatsen
wanneer de strijd verstomt.

Wie zelf zich hoog verheffen,
die slaat zijn oordeel neer,
de bergen worden vereffend,
de zee zwijgt voor den Heer.

Maar wie zich heeft gebogen
voor wat Hij geboden heeft,
die zal Hij ook verhogen
zo waar Hij eewig leeft.

De laatsten worden de eersten,
wie knielde krijgt een troon,
wie slaaf was mag nu heersen,
de vreemdeling wordt zoon.