Adamus exul

Chorus

Ex vario Carminum genere.

ARtifex rerum tibi grata laudes
Mens novo celebrabit hymno,
Testémque magnitudinis
Mundi domum citabit.
Majestas tua gloriam
Induta fulget, laudisq́ue amictu
Decorata sancto lumine splendet:
Aëris vasti cujus expandit
Dextra cortinam, nitidaeq́ue velo
Aureo flammae vestijt orbem.
Tu nubes pluviâ graves
In conclavia dividis, rapidis & instans
Auriga loris flatibus imperas

[p. 28]

 

Vectus alite vento,

 

Tibi Legati munere fungentes

 

Silvarum quatiunt superna Causi.

 

Sentit Ortus, sentit Occasus

 

Flammae ministra vim genitabilem.

 

Tibi nos ministri, nec minus ventis

 

Agiles, nec igni rapimur jussa

 

Exsequi proni tua.

 

Te tellus tibi fixa tremit: que turbine circum

 

Diverso aetherios passarapi globos,

 

Vllis ipsa trahi curriculos negat,

 

Illam prima dies gurgite viderat

 

Obscuro, & pelagi fluctibus obrutam.

 

Coelum littus erat: summáque montium

 

Cinctorum tenebris condiderat juga

 

Ex lege Oceanus vado.

 

Tu subito verbis Deus altitonantibus undan

 

Cedere jussisti: vix-jussa recesserat unda.

 

Tunc párentes Domino fluctus

 

Fugêre procul: liquêre solum

 

Telluris aquae, quae praecipiti

 

Lapsae pulsu vertice ab alto

 

Inter valles humili primum

 

Sedêre loco, donec jussos

 

Tenuêre sinus.

 

Inclusum est à te praescriptis finibus aequor

 

Sublimi ne rursus humum sub gurgite condat,

 

Terráque delapsis siccum caput extulit undis.

[p. 29]

 

Natos jugis in altis

 

Iubes salire fontes,

 

Quos cum feris bibentes

 

Sitim levent Onagri:

 

Ad quod aves sedentes

 

Dulci canant susurro

 

Sub arborum comâ.

 

Humores pluvios super alta cacumina fundis,

 

Et procul ex magno despectans infera coelo

 

Participas terrae depressum è nubibus imbrem,

 

Ebria quo fructus genitrici prodit ab alvo.

 

Inde, quo vivunt pecudes, gregésque,

 

Nascitur foenum: generantur herbae

 

Mitibus succis, meliórque pastus

 

Pinguibus crescunt segetes in arvis:

 

Inde procedent Oleae nitentes

 

Quóque vis cordis satiata gaudet

 

Palmitis humor.

 

Te succos tribuente suos in montibus altis.

 

Fertilibus Cedri crescent ad sidera ramis,

 

Quas habitet passer, tremuloque ciconia rostro:

 

Saepè etiam summâ pendentes abîete nidi

 

Emittent trepidis pullos super aëra pennis.

 

Montium alta cacumina

 

Esse perfugium facis

 

Capreïs silvestribus:

 

Te jubente cuniculi,

 

Te jubente vagi petunt

[p. 30]

 

Concito lepores pede

 

Scrupeae abdita rupis.

 

Lunâ tuâ formata manu est, quae mensibus annun

 

Distinguat, reparansq́ue levis dispendia formae

 

Nunc gemino cornu, nunc pleno fulgeat orbe.

 

Ipse etiam certis fulgor Titanius horis

 

Occidit, & priscae terras cum tradidit umbrae

 

Ex antris prodire genus monet omne ferarum.

 

Fulvae feroces tum catuli leae

 

Praedae manentes pabula rugiunt,

 

Potus, & escam voce famelicâ

 

Deum rogantes: Lucida cum dies

 

Coelo refulsit silvicolûm cohors

 

Omnis ferarum nescia conspici

 

Arboreum redit ad cubile.

 

Ipse homo, siquid habet quod agat, né ignavus oberret,

 

Invigilat curis intentâ minte diurnis,

 

Quas solvit veniens securo lumine Vesper,

 

Somnum olli, requiémque ferens. O maxima Mundi

 

Regnatrix lataeq́ue opifex Sapientia terrae,

 

Tu coelúmque, solumq́ue regis: tua maxima (quanquam

 

Nec facunda satis) cantat praeconia Tellus.

 

Te te velifero fub gurgite

 

Magna & parva gerens animantia,

 

Piscésque innumeros celebrat mare.

 

Illic luminibus Pistris micat,

 

Squammigero & fluctus dorso subit,

 

Ludentiq́ue secat tergo freta

[p. 31]

 

Artificem testata manum.

 

Sic quicquid tuus Orbis habet

 

Peudet à dominae gratiâ dextrae:

 

Ad tuos pendent animantia nutus.

 

A te rapaci destinata morti

 

Amittunt vitam.

 

Iustis temporibus pabula bestias

 

Nutriunt tuâ tribuente dextrâ,

 

Quae sua cum bona liberali

 

Dividit cumulo satiantur omnes

 

Pecudes, feraeq́ue. Simul opiferam

 

Avertes faciem, difficiliq́ue vultu

 

Intueberis, recedet

 

Spiritus vacuas in auras,

 

Destituétque inane corpus,

 

Quod repentè agitari

 

Reciprocanti desinet halitu,

 

Tenuémque sese in pulverem vertet:

 

Rursúmque tui Numinis aurâ

 

Favente gravidis foetus ab alvis

 

Nascentur, quae suum

 

Non sinant genus interire,

 

Terra recentes

 

Vt pro interemptís capiat colonos.

 

Donec Sol reparator Eoi

 

Varijs vicibus saecula volvet,

 

Donec obscurâ nocte micantes

 

Cingent rotatum sidera Mundum,

[p. 32]

 

Numinis laudes resonabit Orbis.

 

Divina Scilicet

 

Nullis majestas interibit annis;

 

Ipsum, ipsum capiunt gaudia cum videt

 

Machinam tantam, quam magnus opifex

 

Ante septimum effecit diem.

 

Illius Tellus concussa nutu

 

Trepidat, tactíque montes

 

Piceo fumo

 

Aëra involvunt: nebulásque vertex

 

Halat. & crassos agitat vapores.

 

Astra dum septem libero cursu

 

Coelum rotabit, non definemus

 

Rerum parentis celebrare nomen

 

Vagâ septisoni carminis Harmonjâ.

 

Accinámque modis sacris

 

Indulgere juvabit,

 

Gaudióque maximo

 

Tollere in astra Deum.

 

Si quid erit malorum

 

Benignus ille tollet,

 

Sanctorúmque Chorus modulabitur omnis Allelvia.