|
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
Aenbiddinghe des H. Sacraments,
Overgheset uyt het Latijnsche, ghemaeckt door den H. Thomas van Aqvynen,
ende gaet op den Latijnschen thoon.
Oft: als vooren, pag. 230. 231.
V Aenbid' ick, o Godtheyd, seer aendachtelijck,
Die onder dees' gedaente schuylt waerachtelijck:
Mijn hert' dat is u onderworpen ganschelijck;
Want als ick u bemercke, ick geheel beswijck'.
Weest ghegroet, o Iesv ghebenedijdt,
Vermeerdert ons gheloof altijdt,
Het ghesichte, tasten, smaeck hier dwaelen moet;
Maer alleen't ghehoor ons wel ghelooven doet.
'kGheloof' al dat den Sone Godts ghesproken heeft:
Niet waerder dan des waerheyds woord, dat eeuwigh leeft.
Aen't Kruyce was verborghen maer de Godd'lijckheyd;
Maer de menscheyd hier oock mede verholen leyd:
Doch ick gheloof' het beyde wel, en hou' voor waer;
En bidde 'tghene badt den goeden moordenaer.
Oft ick de wonden hier, met Thoma, niet aenschouw';
Nochtans ick u voor mijnen Godt, en Heere hou'.
Maeckt dat ick altijdt in u meer gheloof, o Heer',
Op u hoop hebben magh, en u beminnen seer.
O schoon' gheheughenisse van des Heeren doodt!
Die 'tleven aen de menschen gheeft, o hemelsch broodt!
| |
| |
| |
Rhythmus S. Thomae Aqvinatis, ad Sacram Evcharistiam.
ADoro te deuotè, latens Deitas,
Quae sub his figuris verè latitas:
Tibi se cor meum totum subjicit,
Quia te contemplans, totum deficit.
Aue Iesv Pastor fidelium,
Visus, tactus, gustus in te fallitur;
Sed auditu solo tutò creditur.
Credo quidquid dixit Dei filius:
Nil hoc verbo veritatis verius.
Aue Iesv Pastor fidelium. &c.
In cruce latebat sola Deitas;
At hîc latet simul & humanitas:
Ambo tamen credens atque confitens,
Peto quod petiuit latro poenitens.
Aue Iesv Pastor fidelium. &c.
Plagas, sicut Thomas, non intueor;
Deum tamen meum te confiteor.
Fac me tibi semper magis credere,
In te spem habere, te diligere.
Aue Iesv Pastor fidelium. &c.
O memoriale mortis Domini!
Panis viuus, vitam praestans homini:
| |
| |
| |
[vervolg Nederlands]
Mijn' siel' laet leven door u Heer' ghebenedijdt,
Dat s'uwe soetheyd smaecken magh tot aller tijdt.
O goedertieren Pellicaen! o Iesv goed,
Mijn hert' besmeurt, maeckt suyver door u heyligh bloed;
Waer van alleen een druppelken kan maecken wyn
De gantsche wereldt, van haer' sonden groot' en kleyn'.
Iesv, die'k nu aenschouw' in dees verborgentheyd,
Wanneer sal eens gheschieden dat mijn' siel verbeydt?
Dat ick magh onbedeckt aensien u klaer aenschijn,
En door't aenschouwen van u wesen saligh zijn.
Weest ghegroet, o Iesv ghebenedijdt,
Vermeerdert ons gheloof altijdt,
| |
| |
| |
[vervolg Latijn]
Praesta meae menti de te viuere,
Et te illi semper dulce sapere.
Aue Iesv Pastor fidelium. &c.
Pie Pellicane, Iesv Domine,
Me immundum munda tuo sanguine:
Cuius vna stilla salvum facere
Totum mundum quit ab omni scelere.
Aue Iesv Pastor fidelium. &c.
Iesv, quem velatum nunc aspicio;
Oro fiat illud, quod tam sitio:
Ut te reuelata cernens facie,
Visu sim beatus tuae gloriae.
Aue Iesv Pastor fidelium,
|
|
Auteursrechtvrij
