Den lust-hof der Christelycke leeringhe

[p. 239]

[p. 240]

Hymnus S. Thomae Aqvinatis, de venerabili Sacramento Eucharistiae.

VErbum supernum prodiens,
Nec Patris linquens dexteram,
Ad opus suum exiens,
Venit ad vitae vesperam.

In mortem à discipulo
Suis tradendus aemulis,
Priùs in vitae serculo
Se tradidit discipulis.

Quibus sub bina specie
Carnem dedit, & sanguinem,
Ut duplicis substantiae
Totum cibaret hominem.

Se nascens dedit socium,
Convescens in edulium,
Se moriens in pretium,
Se regnans dat in praemium.

O salutaris hostia,
Quae caeli pandis ostium:
Bella premunt hostilia,
Da robur, fer auxilium.

Vni trinoq́ue Domino
Sit sempiterna gloria:
Qui vitam sine termino
Nobis donet in patria. Amen.

[p. 241]

Lof-sangh der H. Kercke, ter eeren van het hoogh-vveerdigh Sacrament des Autaers.

Op de wijse:
Iesv dulcis memoria. Veni Creator Spiritus. Conditor alme syderum, ende meer andere, pag. 171.
Oft: als vooren pag. 239.

HEt Woordt, des Vaders heerlijckheyd,
Van sijn' sijde niet af-ghescheyd,
Dat komt tot sijn werck uytghegaen,
Als't eyndt sijns levens nu quam aen.

Eer hy van sijn discipel quaed'
Ghelevert werdt der Joden Raedt,
d'Apostelen schonck hy te saem
Sijn selven tot een' spijs' bequaem'.

Bedeckt in twee ghedaente goed',
Gaf hy sijn vleesch en dierbaer bloed;
Op dat hy voeden sou' gheheel
Des menschen een, en ander deel.

Gheboren werdt hy ons' ghesel,
In't avondtmael ons' spijs' seer wel,
'tRandtsoen werdt hy voor ons aen 'tkruys,
Ons loon is hy in 'themels-huys.

O saligh' offerande soet',
Die 's hemels poorten open doet;
Den krijgh verdruckt ons t'allen kant,
Ons vroomheyd gheeft, en reyckt de handt.

Den Heer' dryvoudigh, end' oock een,
Zy eeuwigh lof, en eer' alleen;
Die ons in't vaderlandt al' gheeft
Het leven dat gheen eyndt en heeft.

[p. 242]

Vande heylighe Biechte.

Vra.

⁺VErhaelt met goeden sin
Hoe de Biecht' werdt beschreven?

Ant.

Een Sacrament, waer in
Den sondaer werdt vergheven
Die sonden, welck' hy naer
Sijn Doopsel heeft bedreven;
Als hy met woorden klaer',
Met wil van beter leven,
En een berouwigh hert',
Den Priester die belijdt:
Door wiens woorden hy werdt
Van alle schuldt bevrijdt.

Vra.

⁺Alsmen te biecht sal gaen,

Wat moet-men onderhouwen?

Ant.

1. Sijn' sonden overslaen
2. Met inwendigh berouwen;
3. En soo sy zijn ghedaen,
Bescheydelijck ontvouwen;
4. Een op-set nemen aen
De sonden voorts te schouwen.

Vra.

Hoe sal ick voor de Biecht'

Mijn' sonden moghen weten?

Ant.

⁺1. Bidt dat Godt u verlicht'
Om gheene te vergheten:
2. Voorts wat ghy door den mondt,
Door peysen, ofte wercken,
Ghedaen hebt t'elcker sondt,
Wilt neerstelijck aenmercken:
3. Wie ghy zijt, en wat quaed
Door u plagh te gheschieden;
Oft wat in sulcken staet
Ghemeenlijck doen de lieden.
4. Peyst oock hoe langh' den tijdt
Van uw' biecht' is gheleden,
5. By wie dat ghy dan zijt

+ Wat de biechte is.

+ Bereydinge tot de biechte.

+ Ondersoeck der sonden.

[p. 243]

 

Gheweest, en op wat steden;

 

Oft ghy u hebt ghemijdt,

 

Oft Godts ghebodt vertreden.

 

Vra.

 

Wat isser dan noch tot

 

De Biecht' noodigh bevonden?

 

Ant.

 

Het leedt-wesen; dat Godt⁺

 

Vergramt is door de sonden.

 

Neemt voor u, sijn ghebodt⁺

 

Te volghen t'allen stonden;

 

En dat ghy oock doen sult

 

Dat den Priester sal segghen,

 

Oft dat hy voor uw' schuldt,

 

Wt Godts-naem, sal op-legghen.

+ Berouw.

+ Opset van beteren.