Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen
(1707)–François Halma[p. 348] | |
![]() Boven al verhoogt.
Datmen dan bequaam
+Loove uw' grooten naam.
Dewyl hy heilig is,
En vreeselyk gewis.
+2 Sterkte van den Vorst,
Die den hemel torst
Pryze men, die 't recht
Lieft en openlegt.
Gy staaft billykheit,
Jakob voorgeleit.
Gy hebt daar recht gedaan,
't Gerichte doen bestaan.
+4 Dat men dan den Heer
Loove, vol van eer,
Hy is onze Godt,
Buigt u neder tot
D'aarde met demoet,
En valt hem te voet.
Dewyl zyn heiligheit
In Sion zich verspreidt.
Ruste.
![]()
+5 Mozes, als Godts knecht,
Stont voor 't heilig recht,
Met Aäron, 't paar
Van zyn priesterschaar.
Samuël was een
Van hen die gebeên
| |
[p. 349] | |
![]() Steedts deeden naar zyn woordt,
En die hy heeft verhoort.
6 Hy sprak in een wolk +
Daaglyks tot het volk:
En zy hebben wis
Zyn getuigenis
Onderhouden met
's Heeren recht en wet,
En 't geen hy ingestelt
Voor Isrel hadde in 't veldt.
7 O Heer, onze Godt, +
Gy hebt hen, ten slot
Van uw gunst, verhoort,
En vergaaft hun voort
Al hun zonde en quaadt.
Maar, door daadt op daadt
Getergt, naamt gy ook wraak
Van 't quaade, uw volk ten baak.
8 Looft en pryst den Heer, +
Onzen Godt, vol eer.
Buigt u met ootmoet
Neêr voor Sions voet,
Daar zyn heiligheit
Over is verspreidt,
Dewyl Godt heilig is,
De Heer, in 't woordt gewis.
|
|