Justus de Harduwijn, De weerliicke liefden tot Roose-mond

De weerliicke liefden tot Roose-mond(1956)–Justus de Harduwijn



[p. 107]
tekstkritische noten
XXIIII. Onder een loover-schauw 1, uyt t'Sons gloedighen schijne, Vliedende sorgh en anghst, en mijn eeuwigh misbaer 2, Merckt' ick eerst mijne min verwerrent 3 in u hair: U hair, dat my oorsaeckt 4 ondraeghelijcke pijne. 5 Och! dese quael voorwaer voel ick mijn doot te zijne. Och! mijne doot beweent nerghens int openbaer, Dan by 7 dit groen gheboomt, en by die Sonne claer: Die sien hoe dat ick hier in traenen-vloed verdwijne 8. Hoe wel waerachtigh is 9 dat de Liefd', en de Doot, 10 Die my hier zijn ontrent 10, van desen mijnen noot Oock tuyghnis connen doen, en Roos-Mond dat vertooghen 11. Maer aen den rechter-stoel van hemel ende aerd, Dees twee ghetuyghen zijn voor tuyghe-loos 13 verclaerd: Want stom soo is de Doot, de Liefde sonder ooghen.	T 4 pijne, herstel drukfout pijue. 10 van, herstel drukfout vau. 1 schauw: schaduw. 2 misbaer: klagen. 3 verwerrent: verward, verstrikt. 4 oorsaeckt: veroorzaakt. 7 by: door. 8 verdwijne: verkwijn. 9 waerachtigh is: (het) waar is, het wel zo is. 10 ontrent: omtrent. 11 tuyghnis connen doen: kunnen getuigen; vertooghen: bewijzen. 13 tuyghe-loos: waardeloos als getuigen, weinig betrouwbaar.

De weerliicke liefden tot Roose-mond (1956)