Nagelatene gedigten en gezangen van juffrouwe Maria van Hengel, bestaande in geestelyke meditatien, tot opwekkinge van het geloof

[p. 173]

Op de wyze van Dafne.

Zing op myn ziel, zoo ver gy 't kend

Van 't Hemels, en 't middel, hoe dat men 't genaakt,

Gy hebt zoo 't hert aan 't aards gewend,

Dat u niet, als 't zigtbaar, en 't ydele raakt,
Heeft ooit het schepsel uw lust en begeeren

Konnen verzaaden, als gy 't al bezat?

Neen; 't was onmagtig uw' zieldruk te weeren,

Nu dan myn ziel zoekt een waardiger schat,

Laat uw gedagten daar

Stadig verwagten, waar

Vreugde, de volheid, en 't leven zal zyn,

Oneindig van druk, vry van vrees, en van pyn;

[p. 174]

2.

 

Het geen nooit hert begrepen heeft,

 

Nooit oogen gezien heeft, nog ooren gehoord,

 

Krygt, die zig zelven overgeeft

 

Met vlyt aan zyn Koning, ten dienst na zyn woord,

 

Die nu zoo kan zelvsverloogening leeren,

 

Dat hem maar lust, wat zyn Koning gebied,

 

Die voor 't onzigtbaar, wil 't zigtbaar ontbeeren,

 

Heeft nu den Hemel alree in 't geniet;

 

Zoo gy uw' heil beoogt,

 

Opdat gy 't vinden moogt,

 

Zoekt hier te leeren der Engelen spraak,

 

God loven, dat 's boven haar eeuwig vermaak.

[p. 175]

3.

 

Dit heeft nu zoo 't verstand gevat,

 

Dog zoo door 't geloof dit in 't hert waar geprent,

 

Wat had die kennis kragt gehad

 

Tot troost; en uw hert tot de deugd meer gewend,

 

Daar nu de herssens alleen konnen werken,

 

Laat zy u ledig van heilzame vrugt,

 

Kan u in de dood nog troosten, nog sterken,

 

En dat 's myn ziel, daar gy gestadig om zugt;

 

Doed my gelooven, Heer!

 

Daar kan geen menschen leer

 

't Hert toe bewegen; maar gy met dit woord

 

Aan 't hert, dat gy heden myn gebeden verhoord.

[p. 176]

4.

 

Krygt dit de ziel eens in 't gezigt,

 

Dat maakt haar onraakbaar door 't droevigst geval,

 

Het zwaarste pak van 't hert geligt,

 

Daar Jesus, haar Koning is, ligt haar het al,

 

Of haar de waereld door veel te belooven,

 

Nu wil bekooren, zoo wordze belagt;

 

Dreigt zy haar, om haare rust haar te rooven,

 

Neen zeid de ziel, dat is buiten uw' magt,

 

Nu ik in Jesus vind

 

't Eenigste waard bemind,

 

Wat kan my deeren, of alles mislukt,

 

Nooit word my, myn Koning, myn Jesus ontrukt.