Emblemata moralia

[fol. 42v]

[Ghestadich heng'len vangt den vis,
Die niet volhert niet waerdich is]

Ghestadich heng'len vangt den vis,
Die niet volhert niet waerdich is.

ICk sitte met gedult om eenich visch te vangen,
Dies miine hengelroe gestadichliick laet hangen,

Want daer ic niet vermoed dat yet te krijgen is,

Daer swermet in den kolck daer byt de meeste vis:

Soo moet sulck vlijtich siin in arbeyt, ende waken
Die tot de wetenschap oft eenich goet wil raken.

Volherden alles geeft: verliesende den moet

Geen eere men verkrijcht noch wetenschap noch goet.

La Diligence
Passe science.

EN patience assis, pour prendre du poißon,
Continuellement estends mon hameçon,

Car la ou quelque fois d'acquerir on ne pense

Se trouve bien souvent poißon en abondance:

Diligence & labeur des biens fait amasser,

Et la science veut l'estude sans ceßer,

Perseverer faict tout, en perdant le courage,
Les richesses, sçavoir & l'honneur on engage.

[fol. 43r]

Semper tibi pendeat hamus.

⁺Ghy sult u gheneren met uwer handen arbeyt: wel u ghy hebt het goet.

Tu mangeras le labeur des tes mains: tu feras bien heureux et bien te sera.

+ Psal. 128. 2.

[fol. 43v]

Wtlegginghe.

DIt Sinnen-beeldt ghenomen uyt het spreeckwoort

Semper tibi pendeat hamus,
Quo minime credis gurgite, piscis erit.

Gestadich velt u hengel-roed,
T'vis bijt daermen minst vermoed.

Vermaent ons dat wy altiidt naerstich ende vliitich wesen moeten in den arbeyt, so wy eenich goet verkriigen willen, oft tot wetenschap geraken. ic voege hier by de wetenschap, want wie met hare sinnen wercken arbeyden mede geliick August. deope. mon. seyt

Laborant etiam qui mente operantur.

Derhalven seyt Sophocles.

Diligentiae subijciuntur omnia.

Alles wort de naersticheyt onderworpen.

Ende Hesiodus apud stob.

Operando viri pecunio si fiunt & dites: atque laborans multo magis amatur a Dijs.

Werckende windt de man ghelt ende wort riick, ende de wercker wort des te meer vande Goden bemindt. volghens dien geliick Varro de re rust. seyt.

Dij facientes adiuvant.

Godt helpt den doende.

Oock so is de mensche tot den arbeyt geboren den welc-

[fol. 44r]

ken so hy ontvliedene wil, soo doet hy niet 'tgene hem toestaet te doen. siinde een bevel Godes, daer hy seyt Gen. 3. In't sweet uwes aenschijns sult ghy u broot winnen. hier op seyt Seneca. 30. Epist.

Non est viri timere sudorem.

Het sweet te vreesen is geen mans werck.

Soo hebben oock onse voorsaten, Patriarchen ende Apostelen hare handen aen den ploech geslagen, geliick Paulus. 1. Cor. 4. 12. Ende wy arbeyden ende wrochten met onse handen: ende 1. Thess. 3. 8. Wy hebben oock gheen broot gegeten by niemant. maer hebben met arbeyt ende moyte nacht ende dach ghewrocht. So seyt ooc Salomon in siine proverbia 12. Cap. 27 vers. Eenen versuymelijcken geluct synen handel niet: daer en teghen een vlijtich mensche wort rijcke. derhalven seyt Syrach. 33. Cap. drijft uwen knecht ten arbeyt, dat hy niet ledich ga, hout hem ten arbeyde soo hebt ghy ruste van hem, ende gheliick Chrisostomus, super Math hom. 48. seyt.

Laborantibus finis dulcis est.

Den arbeydenden is het eynde soet.