Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Het ijzersterke prentenboek (1869)

Informatie terzijde

Titelpagina van Het ijzersterke prentenboek
Afbeelding van Het ijzersterke prentenboekToon afbeelding van titelpagina van Het ijzersterke prentenboek

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.94 MB)

XML (0.05 MB)

tekstbestand






Illustrator

P.W.M. Trap



Genre

jeugdliteratuur

Subgenre

verhalen
plaatwerk / prentenboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Het ijzersterke prentenboek

(1869)–David François van Heyst–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 11]
[p. 11]

Wilde dieren.

In warme lande, waar geen ijs of sneeuw is, leven andere dieren dan bij ons, zooals leeuwen, tijgers, olifanten, groote apen, giraffen, zebras en gazellen.

Twee mannen gingen door het woud. Daar hoorden zij een leeuw brullen. Verschrikt keken zij om en liepen harder. Daar verscheen de leeuw midden op den weg. Een der wandelaars bleef staan en zag hem onverschrokken aan; de andere gaf een schreeuw en ijlde voort. De leeuw liep den laatste na, sloeg hem op den grond en droeg hem weg; maar de eerste die moedig was blijven staan, kwam er heelhuids af.

In Indië vindt men vele tijgers. Zij verscheuren ossen, paarden, ja slepen menschen weg. De tijger rukt zelfs soldaten uit het gelid en postiljons van het paard. Eene moeder zat met hare kinderen in den tuin; een reusachtige tijger valt op haar aan. ‘Help, help!’ roept zij, slaat een groot zonnescherm op en houdt het hem voor. De tijger schrikte en liep weg.

De olifanten houden zich aan de oevers der rivieren of in moerassige streken op, en voeden zich met gras en bladeren. Zij kunne zeer tam worden gemaakt. Op de kermis, en ook in den bekenden dierentuin te Amsterdam, zag ik een olifant, die met zijn snuit geld aannam en in een blikken doos deed. De olifanten laten een mishandeling niet ongestraft. Eens had een kleermaker een olifant met een naald in zijn snuit gestoken. De olifant, die dit onthouden had, vulde zijn snuit met water, en toen hij den kleermaker terugzag maakte hij hem van het hoofd tot de voeten nat.

Giraffen hebben een veel langeer hals dan andere dieren. Het zou voor het fraaie gevlekte dier zeer moeilijk zijn, om het lage gras af te plukken. Daarom eet hij liever de blâren van de boomen.

De orang-oetang is een der grootste apen. Hij leeft in de bosschen en voedt zich met vruchten. Zekere tamgemaakte orang-oetang droeg kleeren als een mensch, at aan tafel met een lepel, stal suiker en wilde iedereen kussen.

De fraaie zebra, of gestreepte ezel, zou bijzonder goed als paard kunnen gebruikt worden, maar hij laat zich moeilijk vangen en kan niet getemd worden. Zulke paarden zouden het rijtuig zeker spoedig omverwerpen.

De moor en de olifant.

 
Een zwarte moor in 't warme land
 
Ontmoette een grooten olifant.
 
 
 
En schoot uit boosheid en pleizer
 
Met hagel op het arme dier.
 
 
 
Maar de olifant draait snel zich om,
 
En volgt hem met een dof gebrom.
 
 
 
Hij pakt en schudt hem bij zijne ooren,
 
En 't moortje laat een angskreet hooren.
 
 
 
‘Och, olifantje,’ riep hij toen,
 
‘Genade! Ik zal het nooit weer doen!’
 
 
 
Maar de olifant knijpt hem nog stijver,
 
En werpt hem in een grooten vijver.
 
 
 
Hij houdt hem onder met zijn snuit,
 
En haalt hem, even zwart, er uit.
 
 
 
Nu pakt hij hem bij kraag en beenen,
 
Loopt op een drafje met hem henen;
 
 
 
En werpt hem in een cactus-tuin:
 
Dat prikt hem in zijn zwarte kruin.
 
 
 
En de olifant, na al die grappen,
 
Gaat naar zijn huis met groote stappen.
 
 
 
De moor, met stekels in zijn vel,
 
Gelijkt nu zelf een cactus wel.
[pagina 12]
[p. 12]
 


illustratie


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken