Liederen voor groote en kleine kinderen

CXXV. - Zang der Weezen.

Aan Mathilde.

We zaten, arme weezen,

Alleenig droef te weenen;

Dan zijt ge aan ons verschenen

Als moeder uitgelezen.

Veel hadden we verloren,

Meer dan we zeggen konden;

De moeder was hervonden,

Toen ge onze klacht woudt hooren.

[p. 112]

 

In 't duister aardsch gewemel

 

Mag ze uit den hemel schouwen;

 

Ze mag uw hert vertrouwen,

 

Uw hert voor ons een hemel.

 

 

 

Ja, wat ze voor ons wilde,

 

Hebt gij zoo mild gegeven:

 

De liefde! gansch uw leven!

 

O moeder zoet, Mathilde.

 

 

 

En als we u moeder noemen,

 

Blikt gij ons goedig tegen;

 

Dan zendt ze haren zegen,

 

Die lacht uit zang en bloemen.

 

 

 

Ze lacht uit zang en bloemen,

 

Die wij u blijde schenken;

 

Haar blijven wij gedenken,

 

Terwijl we u moeder noemen.

 

 

 

Terwijl we u moeder noemen,

 

Straalt, door de min bewogen,

 

Haar ziellicht uit uwe oogen,

 

Gelijk uit zang en bloemen.

 

 

 

U wordt als zang en bloemen

 

Ons kinderhert geschonken;

 

Voor haar wordt hier gezongen,

 

Terwijl we u moeder noemen.