Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch–
Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+LX. Dit is van scheyden.Ic heb op scheyden horen spreken,
Dattet vroechde mochte breken
Onder tfolc, verre off naer,
Die unt dier nature beke
5[regelnummer]
Mit ghenoechten souden leken,
En dede der argher nyders schaer,
Die menichwerve binnen der weken
Goet gheselscap doen versteken,
Die liever bleven tsamen daer,
10[regelnummer]
Al moeten si scheiden ane vaer.
Scheyden mach in dier naturen
Menich blyscap doen teschuren,
Die van minnen comt beneven,
Ende ghift der herten een beruren,
15[regelnummer]
Dat sy wil varen ende schuren
Al daer hoer minne is of ghebleven.
Al brenctet scheiden groot besuren,
Die tscheyden mach te tyde gheburen
Van des men moet in vresen leven,
20[regelnummer]
Al daer macht scheiden vroechde gheven.
Daert tscheyden lieve scheiden doet,
Daer wortet scheyden zere ontsoet,
Die wijl dat ryset die natuer.
Mar als die joecht gaet onder die voet,
25[regelnummer]
Ende doude comt, alst wesen moet,
Die brengt mit hoer een scheyden zuer,
Des mach elcman wesen vroet:
Hoe nauwe men voer tscheyden hoet,
Daer en helpt plate noch hoghe muer:
30[regelnummer]
Scheyden wort ons naeghebuyr.
Scheyden is een edel woort;
Waermen scheiden node hoert,Ga naar margenoot+
Daer is blyscap inder weyden,
Diemen soude gaerne voert
35[regelnummer]
Houden staende al onghestoert,
Mocht natuer al daer toe reyden.
Nenet is een dom accort,
Si helden veel ant lagher boort,
Die hier op hopen ende ontbeyden,
40[regelnummer]
Want elck beghinsel heeft een scheiden.
Die hem op scheiden wel versiut,
Die en dar scheiden laken twint;
Dat mach ic mitter waerheit bewisen:
Hoe hoghe vroechde men hier bekiut,
45[regelnummer]
Aldaer men gheselscap mede beghint,
Ghenoecht en cans niet langhe spisen,
Want wes men veel te gader vint,
Dat wort int lest wel onghemint.
Natuer moet dalen ende rysen,
50[regelnummer]
Hier om selmen tscheiden prisen.
Want scheiden dat moet emmer wesen:
Daer en was nye dinc ter werlt gheresen
Dat mochte sijn van scheyden vry.
Hy smaect een froyt van zuren besen,
55[regelnummer]
Die tscheyden proeven moet in desen
Aldaer gherechte minne sy;
Mar wye van scheyden wil ghenesen,
Die sel een froyt der doechden lesen,
Dat ewich duert, al sonder sy,
60[regelnummer]
Al daer en comt gheen scheyden by.
Al smaect die mensch alhier den doot,
Het blijft een scheyden sonder noot,
Sijn wy van sonden onbesmet.
| |
[pagina 117]
| |
Ga naar margenoot+Een boom, daer goede vrucht uut sproot,
65[regelnummer]
Dien houtmen sonder wederstoet
Na vermoghen veel te bet.
Wye hem bekent van doechden bloot,
Tscheyden brinct hem vrese groot,
Als hi ter waghe wert gheset,
70[regelnummer]
Al daermen rechte mate met.
Natuer die wort den scheiden hat,
Nochtan is scheyden edel schat.
Selmen mit reden gaen te gronde.
Hoe hoghe ghenoechte men ye besat
75[regelnummer]
Inder werlt, dit off dat,
Op dat natuer niet stil en stonde,
Sy en ghinghen voort den rechten pat,
Men souts int eynde worden mat,Ga naar margenoot+
Op datmen ander ghenoechten vonde,
80[regelnummer]
Des ghift natuer gherechte oerkonde.
Scheyden hoor ic zeer verwaten,
Want scheyden doet ons afterlaten
Des men node wil ontbaren.
Wye hem hier te scheyden saten,
85[regelnummer]
Wel te tyde selt hem baten;
Want als God wil, soe moeten wy varen
Elkerlijc in sinen straten.
Hout den wech van karitaten,
Soe sal u God al souder sparen
90[regelnummer]
Voor tzwaerste scheyden wel bewaren.
|
|