Logo DBNL
Gedichten (1981)

Gedichten

(1981)–Willem van Hildegaersberch–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

+LXV. Een notabel van twee wynden.

 
Tfochten twee wynden tenen stonden
 
Ende beten malcander diepe wouden+
 
Meer dan seven in haer vel.
 
Dat versach een ridder snel
5
+Ende scheide die twee wynden.
 
Men mostse beyde gader bynden
 
Elcx an enen yseren keten,
 
Off sy hadden malcander verbeten,
 
Soe edel waren sy ende so fier.
10
Twisschen hem tween soe liep een dier,
 
Dat vuyl was ende oec onreyne,
 
Hoert wat dier ist dat ic meyne:
 
Thiet een bonsinc hier in tlant.
 
Tliep al daert den enen vant
15
Ende brochte alsulke ding te voren,
 
Dat hem vernuwede al sijn toern.
 
Doet daer sijn bootscap hadde ghedaen,
 
Doe liept al totten anderen zaen,
 
Ende brochte hem sulke dinc int herte,
20
Dat hem vernuwede al sine smerte.
 
Dat versach een balch hont,
 
Die wel wiste desen gront;
 
Hy quammer toe lopen mit groten vlijt.+
 
Om te letten desen strijt
25
Soe quam hi daer ter selver ure,
 
Ende hi prantet onhure
 
Mit groten nyde inden lancken,
 
Ende ghinc hem alder ghemen daucken,
 
Diet hadde gheploghen menichwerf,
30
Soe datter tquade dier om starff.
 
Aldus soe schiet wel inden lande:
 
Al sijn gode knapen vyande,
 
Soe lopenre dan quadyen twisschen,
 
Die houder barnen dan sy blisken.
35
Alle die soe gaerne bornen,
 
Ic wondmense greep by horen gornen,
 
Ende ghinese mit enen stave blouwen,
 
Soe dat hem tleven mochte rouwen,
 
Ende brochtse van hoerre quader zeede,
40
Als die balchont den bonsine dede.

Vorige Volgende