Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch–
Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+CXIX. Vanden hofman.Ic wil nu laten dach by dach
Dat ic seer te minnen plach
In minen joecht hier te voren;
Want ic hebber bi verloren
5[regelnummer]
Den edelen tijt, die God verlient,
Ende ons staet op groot verdient,
Bruncwyne als wyen bruken souden:
Wy en moghens hier niet lang onthouden.Ga naar margenoot+
Hebwy dan den tijt verlet,
10[regelnummer]
Die ons in oerbaer is gheset,
Dats ons een schadelic verlies.
Doe ic wel mocht hebben kies
Twisken laten ende doen,
Doe liet ic slupen dat sysoen
15[regelnummer]
Van tyde te tyde vaste voert,
Dat ic nu sit ant lagher boort,
| |
[pagina 250]
| |
Ga naar margenoot+Mijn schip dat heeft een nauwen wint.
Wye die werlt te langhe mint,
Int ende blijft hire by bedroeghen.
20[regelnummer]
Had ic mi boers te tyde ontoghen,
Die wijl si mi behaechlic was,
Soe stonde ic veel op tander pas
Dau ic nu doe in menighen sticken;
Die werlt en soude mi soe niet stricken,
25[regelnummer]
Als sy dicke heeft ghedaen,
Doe ic lichte was te vaen.
Had ic Gode voer hoer ghemint,
Soe hadde ic tende bet versint.
Wat mi nu van hoer gheboert,
30[regelnummer]
Wes die wise hebben ghecuert,
Dat soudmen houden nae vermoghen.
Die gheen dies niet en willen hoghen,
Ende willens breken sonder noot
Naeder wet, die God gheboot,
35[regelnummer]
Souden sy des gheen oerdel lyden,
Dat waer onrecht an allen zyden:
Die reden kent, is dit wel kont.
Die tijt die my ten oerbaer stont,
Die is mi ontlopen ende ontleden.
40[regelnummer]
Al heb ics rouwe, tis wel reden,
Want ic bin die schuldenaer,
Die emmer selve moet segghen waer
Voir sijn schulde of nemen schade:
Naeverhael comt dic te spade.
45[regelnummer]
Al wil ic nu die werlt laten,
Sine gheert mi niet in gheenre maten;
Latic die mi niet en gaert,
Wat danc ben ic dan dair of waert?
Dat ic hoer veel mijn doghen claghe,
50[regelnummer]
Si comt mi in hulpe traghe,
Ic bin vergheten tmeeste deel.
Si die leven mit ryveel
Ende hem an die werlt houden,
Die achten luttel op die oude;
55[regelnummer]
Daer hem sin ende moet toe staet
Dats hoer meeste toeverlaet.
Die mijn medeghesellen waren
Sijn veel ghestorven ende ghevaren.
Leefter enich hier of daer,
60[regelnummer]
Die sijn ooc out, kennen si twaer,
Dat hem die tijt hier is ontslopen,
Daer hem die joghet op plach te hopen.
Aldus soe wort een mensch vergheten.
Wat wil hem yemant hooch vermeten?
65[regelnummer]
Men machet proeven menichfout:Ga naar margenoot+
Die hem ander werlt hout,
Die hout hem an enen crancken staf;
Mar wye hem ye tot Gode gaf,
Als die wise hebben ghedaen,
70[regelnummer]
Daer is vaster houden aen:
Hier om willic in hopen leven.
Al heeft die werlt mi begheven,
Ic wil my nach tot Gode keren,
Ende wat der zielen mach bezeren,
75[regelnummer]
Dat wil ic schuwen ende ontberen;
Sonden, die my moghen deren,
Die willic gaen den priester claghen.
Al bin ic cranck ende out van daghen,
Noch en wil ic niet faelgieren,
80[regelnummer]
Die waert die is soe goedertieren
Ende vol alre ontfarmichede.
Men leest ons hoe den hofman dede,
Die den wijngaert hadde te bouwen:
Hi loonde sijn dienres al mit trouwen;
85[regelnummer]
Quamen sy spade ofte vroe,
Hi ghincker al ghelijcke toe.
Eer sy scheiden uten hof,
Soe gaf hi elken sijn belof,
Volre dan si op hem begheerden,
90[regelnummer]
Daer die sulke om murmureerden,
Die vroe te wercke waren ghecomen.
Die hofman heeftet al vernomen
Ende gaf antwoerde totter zake:
‘Nader voerwairden die ic make
95[regelnummer]
Soe betael ic elken man:
Ic gheve u daer ic u om wan.
Die wile ic werkluden heb te doen,
Isset vesper, isset noen,
Wanneer sy comen, tis mi ghenaem,
100[regelnummer]
Ic wouder gheen te late en quaem’.
Alsulken hofman sondmen dienen,
Die soe betaelt mit goeden mienen.
Ghi jonghe domme, waer ghi sijt,
Tis altoes wel kerens tijt
105[regelnummer]
Te weghewaert, die heeft ghedwaelt.
Wye schuldich is ende dat betaelt,
Die heeft hem selven vol ghedaen,
Wat ander danc wil hi ontfaen?
Nyemant en mach te vroe betalen,
110[regelnummer]
Die gheen schade en wil halen.
Al hebben die oude lanc ghemerret,
Die waert en is niet soe vererret,
| |
[pagina 251]
| |
Ga naar margenoot+Dat hise wel wil laten verloren,
Naden woerden hier te voren
115[regelnummer]
Die vanden hofman staen bescreven,
Op datse hem selven willen gheven
Tsinen dienst ende dat volbringhen,
Hi helptse wel daer dander ghinghen,
Die te vespertyde quamen,
120[regelnummer]
Ende nochtan volle dachhuyre namen.
Men sel hopen ende ontsien,
Van beyden mach ons heil gheschien.
Men sel mit hopen Gode betrouwen,
Ende oec in vresen mit berouwen
125[regelnummer]
Selmen totter biechten reydenGa naar margenoot+
Ende vanden ouden sonden scheyden,
Ende nuwe sonden wederstaen,
Soe machmen stoutelyken gaen
Daer die wijngaert is te roden.
130[regelnummer]
Die waert die neemt altoes wel boden,
Die willich sijn ende wel bereit
Te wercken om hoer salicheit,
Dat heeft hi menichsins bewijst.
Al staet die werlt schoon gheprijst
135[regelnummer]
Vanden minres diese minnen,
An hem is thoochste loon te winnen.
|
|