Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende II. ¶ Een nyeu liedeken. 1. AEnmerct docli myn geclach. Ghi ruyters fraey van sinnen Jck truere nacht ende dach Ende roepe o wy o wach Dwelc ic wel claghen mach. Want om een die ic eens sach therte is doorstraelt van minnen 2. Mer lacen hoort hier naer al heeftse mi gheleken Een ander sach ick daer Staen spreken teghen haer dat schouwen viel mi swaer Ende ick ghinek van daer dat herte dat docht mi breken 3. Beroert was al mijn bloet Jc en const mi niet bedwingen dat dede vrou venus bloet die alle herten voet al metter minnen gloet al mijn bloet nam finen vloet Tmost ter nosen wtspringen 4. Den nacht viel mi te lanc Jc en conde niet langer dueren Jc was in haer bedwanck die minne ginck haren ganc [p. 4] die swaer gepeysen stranck. Haer en weet icx geen ondanc Mocht si mi noch gebueren 5. Och mocht eens anders gaen Wilde den tijt verkeeren Al ben ick gheuaen Bedruct met menigen traen al om dat minnelijck graen alle druck soude ic versmaen Ende altijt vruecht vermeeren. 6. Elck die dit liedeken singt Mint vrolijc tot allen tijden. die wter schalen drinct Mer die vrou Venus schinct Mijn lijden ouerdinct ist dat ghi int beecxken sprinct Certeyn ghi moet wat lijden Vorige Volgende