Horae Belgicae

[p. 39]

XXVII.
¶ Een nyeu liedeken.

DEn lustelijcken Mey is nv inden tijt
Met sinen groenen bladen
Jnt lieuelijc aenscouwen ghi die venus dienaers zijt
Men mach v niet versaden
Want bi des meys virtuyt
So menich cleyn voghelken ruyt
Sijnen sanck is soet om hooren
Dies willen wi vruecht orbooren
Bedrijft solaes genoechte ende vruecht
Die blomkens staen ontploken
Coemt met v lieueken buiten in des veldekens iuecht
Die cruyden staen seer soet van roken
Si staen net ende reyn
Jn dat soete lustelijcke pleyn
Daer siet mense iuechdelijck bloeyen
Door des soeten meyschen daus bepoeyen.
Die nachtegael singhet nacht ende dach
Met menich dierken cleyne
Want ghi die Venus doet gewach.
Wendt v ten veldekens reyne
ende wilt ons comen bi
V weerste lieueken ic ende ghi
en acht gheen nijders bespringhen
ende helpt ons den mey in bringhen
O Venus had ich mijn lieueken alleyn
Het soude mijnder herten lusten
ende wi tsamen laghen op een beddeken cleyn
Daer ick bi haer mocht rusten
ende wi daer speelden moedernaect
Alsomen die beruoetekinderkens maect
So soude ic mijn lieueken ghebruycken
Ende in mijn armkens luycken
Amoreuse lieuekens zyn hier vergadert
This elcken een melodie

[p. 40]

 

Als deen gesichte dander verclaert.

 

Scout alle melancolie

 

Haer caecxken zyn van coluere root

 

Ende hoe menich versuchten groot

 

geeft elc zyn liefken int wesen

 

Een soenken vau v schoon lief salt genesen

6.

Oorlof princelijc lief seer amoreus

 

Nv bidde ic v om een bede

 

Necmt desen mey in dancke seer coragieus.

 

Ende bewaert hem na reynder sede

 

Thoont ons v ghetrouwige ioncste fier.

 

Al onder desen soeten eglentier

 

Wilt wt den slape ontspringen.

 

Ende helpt ons vrolijc singhen