Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende [p. 70] XLVIII. ¶ Een nyeu liedeken. 1. FOrtuyne wat hebdy ghebrouwen Jck en weet mi gheenen raet Waer sal ick mi onthouwen Mijn herte wert geheel desperaet Dat ick nv Brugghe moet laten Die schone stede soet Rijck god coemt mi te baten Mijn herte verbrant al inden gloet O lieffelijck lief door v schoon aenschijn soet Dat mach ick wel beclaghen dat ick v nv laten moet. 2. Wat sullen wi nv gaen beghinnen Wi ghildekens al ghemeyn Si woont te Brugghe binnen dat alder waertste greyn Si heeft mi nv begheuen Ende ghelaten inden noot Och bouen alle die ter werelt leuen So sterue ick ia die doot. O lieffelijck lief. . 3. Dat ick oyt was gheboren Van moeder lijf ontfinck. daer om so moet ick trueren Het is mi een droeuich dinck Vrou Venus wat condi maken Jck en weets mi gheenen raet Het zijn vreemde saken die ghi nv aen gaet O lieffelijc lief. Door v schoon aenschyn. 4. Dit liedeken is eerst ghesongen Te Brugghe al op die steen Jn spijte van alle nijders tonghen. [p. 71] Ter eeren van vroukens reyn Een Mechelaer heuet geschreuen daer hi lach in der noot. Nv moet hi haer begheuen dat sal hem doen den doot O lieffelick lief. door v schoon aenschijn soet Dat mach ick wel beclaghen dat ick v nv laten moet. Vorige Volgende
.