Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende LXI. ¶ Een nyeu liedeken 1. HEt voer een maechdelijn ouer rijn Tsauonts al inder manenschijn Met haer snee witte handen Die winter tot haerder schanden 2. Met dien quam daer een ridder gereden Hi groette die maget tot dier stede Hi seyde god groet v reyne Waer om staet ghi hier alleyne 3. Om dat ic hier alleyne stae Dat doet dat ic gheenen boel en hae Die ick met herten meyne Daerom stae ic hier alleyne, ia alleyne 4. Och maechdelijn woudy met mi gaen Jc soude v leyen daer rooskens staen. So verre aen gheender groender heyden Daer schaepen ende lammeren weyden 5. Crijschman ghi zijt te hooch geboren Jc ontsie so seere mijns vaders toren Jc wilt mijnder moeder vraghen Oft ic metten lantsknecht mach waghen 6. Och moeder seyt si moeder mijn Nv wecket mi inder mane schijn Laet mi die lammeren weyden So verre aen gheender groender heyden 7. Och dochter ghi zijt noch wel te cleyne Ghi slaept noch wel een iaer alleyn. Tsoheyme so sult ghi blijuen Ende spinnen die groene side [p. 92] 8. Dat ic tsoheyme blijuen moet dat doet mijnder herten groote wederspoet Die lantsknecht mach mi werden desghelijcx en was noyt opter aerden 9. Die moeder sloot haer dore toe dat maechdelijn spranck ter veynster wt Si wilde den lantsknecht hauen Haer leuen woude si wagen 10. Die dit liedeken eerstwerf sanck Een vroom lantsknecht is hi ghenaemt Hi heuet wel ghesonghen Van die alder liefste is hi gedronghen. Vorige Volgende