Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende [p. 117] LXXVIII. ¶ Een nyeu liedeken 1. HEt quam een man van schelde. Geheten was Robijn hi bracht een tessce met gelde die schoone vroukens fijn Si seiden coemt an dan man. Hier zijn scoon vroukens in tgespan. 2. Robijn met sinen baerde Quam daer in huys gegaen die vroukens licht van aerde. Si hebben hem wel ontfaen. Si seyden hi di ghi Wi willen gaen dansen van. herten bly 3. Die alder leepste dille Si sette hem eenen stoel Nv doet hier uwen wille Ghi zijt mijn liefste boel Si seyden heyr deyr beyr wi willen gaen spelen leer om leer 4. Daer waren leepe gheesen. Schelu manck ende vuyl Si droncken sonder vreesen Si vaechden haren muyl Si leechden dat nat vat Si droncken al datmen hem mat 5. Si maecten daer goei ciere. Tot dat Robijn ontsliep Men screef al thien voor viere Het ginc ter borssen diep si seyden stelt gelt ende telt Betalet gelach ende gaet int velt 6. Ghi moetet al betalen Robyn wel lieue bloet Daer en mach een mijtken niet falen Wat ghi daer teghen doet. [p. 118] Al valt ghi rebel fel snel ghi sult betalen ende niemant el. 7. Men schreef daer dubbel schreuen. dat dochte Robijn al vry Hi seyde wie sal dit gheuen. Si seyden niemant dan ghi. Hoe hi creet smeet beet Hi mostet geuen al wast hem leet. 8. Men screef daer twee ponden Robijn was heel confuys Syn borse wert hem ontbonden doen en hielt hi niet een cruis Si seyden ruyt guyt druyt. En pact v ter dueren wt. 9. Doen ginc hi thuyswaert. sweermen Met platter borssen bloot hi craude zyn hoofsc och armen so veel beraus geboot Leeck prince siet wiet riet Coemt aen sulcke vrouwe niet Vorige Volgende