Horae Belgicae

LXXXIV.
¶ Een nyeu liedeken.

JC rede een mael in een bossche dal
Jc vant gescreuen oueral.
Hoe dat een schoon maechdeken waer.
Te Bruynswijck staet een hooghe huys
daer ic so gaerne waer
Te Bruynswijck staet een hooge huys.
Daer siet een sijn maecht ter veynster wt
Met haer bruyn oogen claer
de selfde maecht wil ic hebben.
Tcost mi wat het wil
Si sach mi ouer de oxel an.
Si seyt ic waer geen edel man
Jc en waer niet haer gelike
Si wil hebben een edel man.
Een schoon ende ooc een rijcke
Joncfrouken laet mi onbeghect
Jc ben mijns goets een arm knecht
Jc waer wel ws gelijcke
Een rijc coopman wort wel arm
Een arm lantsknecht wort wel rijcke
Adieu ioncfrouwe ic vaer daer heer
Jc sette v al in mijn deer
door eenen roosen gaerde
Daer sal ick v wachten een cleyne wijl
daer sal ick v verwachten
Die dit liedeken eerstwerf sanck
Een vroom lantsknecht is hi ghenaemt.

[p. 128]

 

Hi heuet wel ghesonghen

 

Hi drinct veel lieuer den coelen wijn

 

Dan twater wter donnen