Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende XCIII. ¶ Een oudt liedeken 1. JCk arm schaepken aender heyden. Waer sal ic henen gaen Mijn lief wil van mi scheyden dat cost mi menighen traen Waer sal icx mi onthouden. Die ic laetst coos is troosteloos Dus bliue ic inden rouwe 2. O radt van auontueren. Wildi niet ommeslaen Dat mi mocht troost ghebueren. Alsoot voormaels heeft ghedaen Dus moet ick daer om trueren. den bitter doot besueren Och lief wilt dit wel verstaen [p. 141] 3. Ghi ionghers int hanteren die nv ten spele gaen. Met vrou venus camenieren Ghi moecht int wilde slaen Wildy altijt gheloouen Peynst om dat eynde eer ghi beghint So en wort ghi niet bedroghen 4. Ghelijc Sampson die stercke. En verloos hi niet zyn cracht Al door der vrouwen wercken. Ende salmon wijs bedacht Moest oock den doot besueren die een yeghelijck can, tsij wijf oft man Brenghen in swaer dolueren. Vorige Volgende