Horae Belgicae

CXIX.
¶ Een nyeu liedeken

MArgrietken ghy zijt so huebschen dier.
Ghi hebter twee bruyn oochkens die ic gaern aensie,
reyn vrouwelijc dier
Sout ghi niet willen scheyden eer lanck
Jnden crijch sal ic v leyden.
schoon lief ist uwen danck
Al inden crijch daer wil ick zyn.
Men schencter de vrome lantsknechten den wijn.
Reyn vrouwelijck fijn,
al onder die blauwe lendauwe
Voorwaer daer is gebrec van vrouwen
Schoon lief had ic v daer
Mer grietken woudy met mi gaen
Jck soude v leyden al voor Terwaen
Reyn vrouwelijc graen
daer sullen die lantsknechten neuen v staen
Si en sullen v scoon lief tot geender noot af gaen
Al voor Terwaen daer is groot noot
Men slater die vrome lantsknechten al doot
Cleyn ende groot,
te voet en oock te paerde

[p. 181]

 

Gaet me schoon lief rijdt uwer vaerde

 

Laet mi met vreen

5.

Mer grietken wout ghi met mi Jc wou met dy,

 

veel voorder soude ic met v gaen

 

Begheerdijs op my

 

So gaet hem af ende blijft mi bi

 

Tis al verloren wat ic doe

 

schoon lief om di

6.

Margrietken woudt ghi so wel als ick.

 

Ghetrouwe bleef ic tot in den laetsten stric

 

Jc en sach myn dagen noyt fraeyder quick.

 

Soudt ghi niet dorren auontueren schoon lief

 

Also wel als ick

7.

Mer die dit liedeken heeft gedicht

 

Sijn herteken dat truerde licht

 

Vrij niet en sucht.

 

Quade nijders die houden hem in die pijn

 

Daerom dat hise deruen moet

 

dat vrouken fyn

8.

Mer die dit liedeken eerstmael sanck

 

Dat was een ruyterken wt westlant.

 

Vrij ende vranc

 

Sijn leuen dat viel hem veel te lanck

 

daerom dat hise deruen moet

 

tegen sinen danck