Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende CLXIX. ¶ Een nyeu liedeken. 1. WY groeten myn heer, met grooter eer Van keyenborch verheuen Sonder yet meer, wi groeten hem seer God laet hem langhe leuen Van ons geslacht so isser veel Men canse niet ghetellen Wat batet dat ict swijch oft heel Wi zijn bestroeyt met dat tuylsche meel Wi draghen cappen met bellen 2. Wi zijn al mal, tis ons gheual Wi willent ooc wel weten [p. 255] Jnt aertsche dal, maecken wi gheschal Ons wijsheyt is versleten Wi en kennen groen wit swert noch root Waer vintmen meerder dwasen Onse sotheyt is so groot Si blijft ons bi tot inder doot Wi en konnen niet dan rasen 3. Die sommighe gaen strijcken, men machse kijcken Si willen ons verachten Voor ons ghelijcken, so willen si wijcken Si zijn van ons gheslachten Te botterdam zijn si ghedoopt Te dixmuyen zijn si gheboren Waer ghi gaet oft waer ghi loopt Ghi vinter sotten opghehoopt Jnt bont gaen si versmoren 4. Si gaen brageren, met bonte cleeren Si zijn seer opgheblasen Men moetse eeren, ghelijcken heeren Waer vintmen meerder dwasen Om datse hebben so grooten goet doen si al wijse wercken Watmen met sulcken dwasen doet Het schijnt al datmense prijsen moet Dus en canment niet wel merken Vorige Volgende