Horae Belgicae

[p. 331]

CCXIV.
¶ Een nyeu liedeken

EEn wewer hat een meysken lief.
Hi mindese also seere
Hi en vraeghde na haer goeyken niet
Hy mindese om haer eere.
Men cost hem wel ghelouen.
Dat sy goet meysken was
Daer na vant hijt gheloghen.
men seytet op dit pas.
Die bruyt had den rou so groot
Als men gaen dansen souwe
Daer quamen twee clappeyen geloopen.
Die brochten hem inden rouwe
Sy spraken bymer. trouwe.
De bruyt en is gheen maecht
Het mocht noch wel ghebueren
Dat sy de broecke draecht
Den bruygom die dit hoorde.
Hi was so seer ghestoort
Hy sprack met haestighe woorde
Hy souse smyten doot
En is dat niet een hoere
Jck trouse voor een maecht
Jck hebt haer van te voren
So menich mael gheuraecht
Die vrienden al te samen
Dat maeschap vander bruyt
Begonsten hen te schamen
Sy liepen ter dueren wt
Van daer zijn sy gheloopen
Sy lieten de bruyt alleen
Jn eenen kelder ghesloten
Dat aerdich meysken reyn.
Den dach die is gheleden
Den auont quam daer aen

[p. 332]

 

Men stelde hem te vreden

 

Met also menighen man

 

Blijft doch by v huysurouwe

 

En wilt daer blijuen by

 

Si sal v zijn ghetrouwe

 

Ten sal gheen hoerken zijn

6.

Als de brugom dit verhoorde

 

Hy was so wel ghemoet

 

Hy sprack met haeste woorde

 

den raet die dunct my goet

 

Wilt sy my dat gelouen

 

Jck sal haer laten wt

 

Al in mijn camer comen

 

Soe slaep ick bide bruyt

7.

Dat huwelijck wert ghesloten

 

die brulost wert ghemaect

 

Het heeft haer seer verdroten

 

Si die inden kelder sat

 

Hi hadse daer in gesloten

 

Hi lietse wederom wt

 

Hi dede dat duerken open

 

doen quam die proper bruyt

8.

Wilt v hier af wachten

 

Ghi meyskens ouer al

 

Soe en comen daer gheen clachten

 

Alsmen gaen dansen sal

 

Segghet cloeckelijck van te voren

 

dat ghi een meysken zijt

 

Wat schayt een woort verloren

 

Om niet sidy doch quijt.