Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende [p. 335] CCXVI. ¶ Een nyeu liedeken 1. HEt sou een ghildeken wt vrijen gaen daer vant hi die alder liefste staen Het docht hem wesen een schoen aenscouwen twee trijpen scoen so draecht si aen En daer toe twee fleweelen mouwen 2. Si sprack ghy sijt mijn wtuercoren maer ic hebbe vreese van mijnen vrienden toren En uwen staet en souts niet wel vermuegen scaerlaken coersen te dragen naer myn behoort met fleweele gebort om mijn verhuegen. 3. Joncfrouken ghi sijt mijn steruen en leuen Bi v es alle druck verdreuen Bouen alle ander scoone vrouwen Een sayen faelle sal ic v gheuen En daer toe twee fleweelen mouwen 4. Jonc Ruyter ghi en sijt mi maer te goet En rijc genoech dies ben ic vroet maer ten mach voerwaer alsoe niet wesen mocht ic mijnen wille doen zijt dies wel vroet Soe waer mijn herteken ghenesen 5. Joncfrouken en haddijs mi niet versocht mijn dagen en haddic op v niet ghedocht. Jc sey v vrienden en soudent niet gedoogen dat een brouwers knecht aen v sou zijn ghecnocht Van buten slans wt hueren oogen 6. Och maechdeken het es wel ghedaen Naer vrienden danck wilt altijt staen Jc hope den tijt en sal mi ia niet rouwen. dat icker noch wel vinden sal hoort myn vermaen die hem lijden sullen met halfosetten mouwen 7. Oorlof princesse doet altijt wel Want houwen en is gheen kinderspel Maer tes vrij dat ghi hu seluen wilt verdieren [p. 336] Noch segic mijnen staet en vermaech niet wel Te doen draghen fleweelen colieren 8. Men mach niet meer dat nieu liedeken singen die brouwers knechten souden hem gesmeten vinden Om dat zijt wt hem seluen dichten hier isser noch in stede hoort mijn vermaen dies hem moeyen willen om die alderliefste Vorige Volgende