Horae Belgicae

[p. 335]

CCXVI.
¶ Een nyeu liedeken

HEt sou een ghildeken wt vrijen gaen
daer vant hi die alder liefste staen
Het docht hem wesen een schoen aenscouwen
twee trijpen scoen so draecht si aen
En daer toe twee fleweelen mouwen
Si sprack ghy sijt mijn wtuercoren
maer ic hebbe vreese van mijnen vrienden toren
En uwen staet en souts niet wel vermuegen
scaerlaken coersen te dragen naer myn behoort
met fleweele gebort om mijn verhuegen.
Joncfrouken ghi sijt mijn steruen en leuen
Bi v es alle druck verdreuen
Bouen alle ander scoone vrouwen
Een sayen faelle sal ic v gheuen
En daer toe twee fleweelen mouwen
Jonc Ruyter ghi en sijt mi maer te goet
En rijc genoech dies ben ic vroet
maer ten mach voerwaer alsoe niet wesen
mocht ic mijnen wille doen zijt dies wel vroet
Soe waer mijn herteken ghenesen
Joncfrouken en haddijs mi niet versocht
mijn dagen en haddic op v niet ghedocht.
Jc sey v vrienden en soudent niet gedoogen
dat een brouwers knecht aen v sou zijn ghecnocht
Van buten slans wt hueren oogen
Och maechdeken het es wel ghedaen
Naer vrienden danck wilt altijt staen
Jc hope den tijt en sal mi ia niet rouwen.
dat icker noch wel vinden sal hoort myn vermaen
die hem lijden sullen met halfosetten mouwen
Oorlof princesse doet altijt wel
Want houwen en is gheen kinderspel
Maer tes vrij dat ghi hu seluen wilt verdieren

[p. 336]

 

Noch segic mijnen staet en vermaech niet wel

 

Te doen draghen fleweelen colieren

8.

Men mach niet meer dat nieu liedeken singen

 

die brouwers knechten souden hem gesmeten vinden

 

Om dat zijt wt hem seluen dichten

 

hier isser noch in stede hoort mijn vermaen

 

dies hem moeyen willen om die alderliefste