Horae Belgicae

CCXXI.
¶ Een nyeu liedeken

DAer staet een clooster in oostenrijc
Het is so wel gheciert
Met siluer ende roode gout
Met grauwen steen doormoeret
Daer in so woont een ioncfrou fijn
die mi so wel beuallet
Rijck god mocht ic haer dienaer sijn
Jck soudese met mi voeren
Jck voerdese in mijns vaders hof.
Daer staet een grone linde
Daer op so singhet die nachtegael
si singet so wel van minnen

[p. 344]

4.

Och nachtegale cleyn voghelken

 

Wildi v tonghe bedwinghen

 

Jck salder al v vederlin

 

Met goudraet doen bewinden

5.

Wat vraghe ick nae v roode gout

 

Oft nae v looser minnen

 

Jck ben een cleyn wilt voghelken stout

 

Gheen man en can mi bedwinghen

6.

Sidi een cleyn wilt voghelken stout

 

Can v gheen man bedwinghen

 

So dwinget v die hagel, die coude snee

 

die loouers vander linden

7.

Dwinget mi de haghel, de coude snee

 

die loouers vander linde

 

Als dan schijnt die sonne schoon

 

So sal ic weder vruecht beghinnen

8.

Doen hi zijn sporen had aen gedaen

 

Hi reet ten oostenwaert inne

 

Hi sach so menighen lansknecht staen

 

Jn haer blanck harnas blincken

9.

Hi is een weynich voort gereden

 

Al ouer die groene strate.

 

So wie zyn boel niet hebben en mach.

 

Die moetse varen laten

10.

Den ruyter sprack met moede vry

 

doe hi zijn boel moest laten

 

Jc wil blijuen den lansknecht by

 

Rijck god comt mi te baten

11.

Die ons dit liedeken eerstwerf sanck

 

Hi heuet wel ghesonghen

 

Met pijpen ende trommelen geclanc

 

Jn spijt des nijders tonghen